Çocukların eğitimini önemseyelim!

Sağ­lık­lı bir ço­cu­ğa sahip olmak her anne- baba için çok özel bir du­rum­dur. Anne ba­ba­lar, doğ­du­ğu andan iti­ba­ren tüm yaşam ko­şul­la­rı­nı ço­cu­ğa en­deks­li ola­rak dü­zen­le­me­ye baş­lar. Yatma saati, yemek saati, ge­zi­lecek me­kân­la­rın se­çi­mi, evde iz­le­necek te­le­viz­yon prog­ram­la­rı, evin dü­ze­ni vs… 

Tüm bun­lar, ço­cu­ğun ge­li­şi­mi için önem­li et­ken­ler­dir. Ço­cu­ğun yemek ye­me­si için des­tek­len­me­si, tu­va­let eği­ti­mi için sağ­lık­lı bir yol iz­len­me­si, ya­şı­na uygun oyun­cak se­çi­mi ve sos­yal­leş­me­si­nin des­tek­len­me­si de ebe­vey­nin dik­kat et­me­si ge­re­ken baş­lı­ca hu­sus­lar­dan­dır.

ÇO­CUK­LA­RI­NI­ZIN OLUM­SUZ DAV­RA­NIŞ­LA­RI­NI DEĞİŞTİREBİLİRSİNİZ!

Ço­cuk­la­rı­nız “olum­suz” dav­ra­nı­şı öğ­ren­dik­le­ri gibi, “olum­lu” dav­ra­nı­şı da sizin yön­len­dir­me­niz ne­ti­ce­sin­de öğ­re­ne­bi­lir­ler. Eğer siz ço­cu­ğu­nuz­la prob­lem ya­şı­yor­sa­nız prob­lem tek ta­raf­lı ya­şa­na­ma­ya­ca­ğı için bunun bir par­ça­sı­sı­nız de­mek­tir. Eğer prob­le­min par­ça­sı ise­niz çö­zü­mün de par­ça­sı ol­ma­lı­sı­nız. Ço­cu­ğu­nu­zun olum­suz dav­ra­nış­la­rı­nı de­ğiş­tir­mek için gös­ter­di­ği ça­ba­sı ve ba­şa­rı­sı ko­nu­sun­da­ki güzel duy­gu­la­rı­nı­zı (onun­la gurur duy­mak, mutlu olmak gibi) ken­di­ni­ze sak­la­ma­yın ve ona dav­ra­nı­şı ile il­gi­li bu duy­gu­la­rı­nı­zı ile­tin. Buna geri bil­di­rim di­yo­ruz.

Sü­rek­li ya­sak­lar ko­nu­la­rak, eleş­ti­ri­le­rek, çocuk aile için­de yok sa­yı­la­rak bir tutum ge­liş­ti­ri­len bu aile­ler­de ço­cuk­lar ge­nel­lik­le eleş­ti­ri­len olum­suz dav­ra­nı­şı­nı kat­la­na­rak yapar. Ço­cu­ğun fikri so­rul­ma­dan her türlü ka­ra­rın ve­ril­di­ği 'aşırı ko­ru­yu­cu' tutum yan­lış­tır. 

Bu ço­cuk­la­rın da ile­ri­ki yaş­lar­da içine ka­pa­nık, çe­kin­gen, hata yap­mak­tan kor­kan, so­rum­lu­luk­la­rı­nı üst­len­me­ye­rek prob­lem­le­ri­ni tek ba­şı­na çö­ze­me­yen bi­rey­ler ola­cak­tır. 

An­ne­ler iş­le­ri­ni ya­par­ken ço­cuk­la­rı­na çizgi film sey­ret­tir­me­sin­ler. Kont­rol­süz çizgi film sey­ret­mek, ço­cuk­la­rın beyin ge­li­şim­le­ri­ni ve dav­ra­nış­la­rı­nı geri dö­nül­mez şe­kil­de olum­suz et­ki­li­yor. Çocuk ve te­le­viz­yon iliş­ki­si uz­man­lar­ca tar­tı­şı­lır­ken, bi­lin­me­si ge­re­ken en önem­li şey, çizgi film­le­rin ço­cu­ğu oya­la­mak amacı ile sey­re­dil­me­me­si. Uz­man­la­rın gö­rü­şü, ço­cu­ğun te­le­viz­yon ile müm­kün ol­du­ğun­ca geç ta­nış­ma­la­rın­dan yana.

Çizgi film iz­le­yen çocuk pasif şe­kil­de­dir ve beyni tek bir nok­ta­ya odak­lan­mış­tır. Bu da, ço­cuk­la­rın öğ­re­nim sü­re­le­ri­ni ge­cik­ti­rir ve ge­li­şim ak­sa­ma­la­rı­na neden olur. 3 ya­şın­da­ki ço­cuk­la­rın beyin ge­li­şi­mi tam ol­ma­dı­ğı için, bizim akıcı şe­kil­de gör­dü­ğü­müz gö­rün­tü­le­ri onlar kare kare gö­re­bi­lir­ler. Bu yüz­den uzun süre çizgi film sey­re­den ço­cu­ğun beyni hızlı dü­şün­me­ye ve hızlı ha­re­ket et­me­ye prog­ram­la­nır. 

Hızlı dü­şü­nen ço­cuk­lar­da dik­kat­le­ri­ni top­la­ya­maz, böy­le­ce ana­liz ye­te­ne­ği oluş­maz ve öğ­ren­me güç­lü­ğü baş­lar. Uz­man­lar çok ha­re­ket­li ve hi­pe­rak­ti­vi­te olu­şan ço­cuk­lar­da bu öğe­nin çok et­ki­li ol­du­ğu gö­rü­şün­de bir­le­şi­yor­lar. 

Mu­ha­ke­me ye­te­ne­ği, küçük yaş­lar­da­ki ço­cuk­lar­da ge­liş­me­di­ğin­den, küçük yaş­ta­ki ço­cuk­lar iz­le­dik­le­ri­nin han­gi­si­nin doğru ya da yan­lış ol­du­ğu­nu ayırt ede­me­yecek ve şid­de­te 

yö­ne­le­cek­ler­dir.