Huzur Kentinin Misafirleri

Peygamberler şehri olarak bilinen ve dünyanın kuruluşuyla birlikte adından farklı farklı isimlerle söz edilen şanı dünyaları sarmış bir kent olan Şanlıurfa'da yaşıyoruz. Halil İbrahim bereketinin her tarafını sardığı verimli topraklara ve imanına bağlı bir ilde yaşıyoruz.

Fakat bazen büyük kavgalarla adından söz ettiren bir kentte yaşadığımızı görüyorum. Neydi bu paylaşamadığımız şey? Neden paylaşamıyoruz? Bize yetmeyen ne? Neden bu öfke bu kin? Bu ve benzeri soruları kendime soruyorum fakat ne yazık ki cevabını bulamıyorum. 

Oysaki dünyaya nam samlı olan cihan padişahı Kanuni Sultan Süleyman bile bir elinin tabutun dışında kalmasını istediği ve yanımda hiçbir şey götüremiyorum. Ben bile eli boş bir şekilde gidiyorum. Dediği bir dünyada bizler neyi paylaşamıyoruz? Bunu anlayamıyorum.

Özellikle ilimizde son zamanlarda yaşanan olaylar oldukça beni üzdü, neden bilmiyorum ama bana bu olaylar insanların nefsi ile şeytan arasındaki sıkışıklığının bir göstergesi olarak karşıma çıkmış olması beni daha çok üzüyor. 

Oysaki yüce Rabbimiz bilere sonsuz cenneti vaat ederken bizler neden bu hayal ürünü dünyanın cazibesine kapılarak nefsimizin isteği doğrultusunda hareket ediyoruz? Şeytan acımasız, şeytanın hileleri hiç bitmez. Şeytan tehlikeli ama ne yazık ki gösterdikleri nefislerimize çok tatlı gelmekte bilmem haksız mıyım.

Baksanıza dünyanın dört bir tarafından insanlar bu kutsanmış şehri görmeye geliyor. Yüce Allah'ın bile peygamberlerini yönlendirdiği kutsal şehrimize gelin bizler sahip çıkalım. Adına yakışır bir şekilde hareket ederek misafirlerimize hoş geldiniz derken kendi kardeşlerimizle de ilimizi güzel paylaşalım. Kavgasız gürültüsüz…