İnternetin çocuklar üzerindeki etkisi

Ça­ğı­mı­zın şüp­he­si en büyük bu­luş­la­rın­dan biri in­ter­net desek abart­mış ol­ma­yız. Kısa su­re­de Ha­ya­tı­mı­zın her al­nın­da vaz­ge­çil­mez bir ih­ti­yaç ha­li­ne gel­miş­tir. 

Vaz­ge­çil­mez bir ih­ti­yaç­tır, çünkü ne­re­dey­se tüm iş ve iş­le­yiş­ler bir şe­kil­de in­ter­net üze­rin­den yü­rü­tül­mek­te­dir. Ha­ya­tı­mı­zın bu kadar içine gir­miş ve geniş yer bul­muş in­ter­ne­tin özel ha­ya­tı­mı­za gir­me­si de çok uzun sür­me­di. Kısa sü­re­de sos­yal medya ve ben­ze­ri ağ­lar­la iş ha­ya­tı­mı­zın dı­şın­da özel ha­ya­tı­mız­da da vaz­ge­çil­mez bir yer edin­di.

Gü­nü­müz­de sos­yal med­ya­nın ço­cuk­lar üze­rin­de­ki en büyük teh­di­di sos­yal­leş­me­yi en­gel­le­me­si, ger­çek iliş­ki­ler­den uzak­laş­ma­sı ve bun­la­rın ge­tir­di­ği olum­suz­luk­lar ola­rak sı­ra­la­ya­bi­li­riz.

Ön­ce­lik­le aile­ler ço­cuk­la­rıy­la bi­re­bir zaman ge­çir­me­li, il­gi­len­me­li. Ço­cuk­lar­la sevgi ve gü­ve­ne da­ya­lı bir iliş­ki kur­ma­lı­yız, Bir anne veya baba akşam bil­gi­sa­yar ba­şın­da otu­ra­rak, zaman har­ca­ya­rak ço­cu­ğu­nu kont­rol ede­mez, olum­lu bek­len­ti için­de ola­maz. O ne­den­le ço­cu­ğu­mu­za zaman ayır­ma­lı ve ile­ti­şi­mi hiç­bir bi­çim­de ko­par­ma­ma­lı­yız. 

Ço­cuk­la­rın sos­yal medya ve in­ter­net oyun­la­rı ye­ri­ne, sos­yal açı­dan ge­li­şi­mi­ni des­tek­le­yecek et­kin­lik­le­re yön­len­di­ril­me­le­ri daha uygun ola­cak­tır.

Ça­ğı­mı­zın en güçlü kitle ile­ti­şim kay­nak­la­rın­dan biri olan bil­gi­sa­yar­lar ve ya­şa­mı­mı­za bir­den bire giren İnter­net, bugün bil­gi­len­me, işlem yü­rüt­me, ha­ber­leş­me, eği­tim ve eğ­len­ce fonk­si­yon­la­rıy­la ha­ya­tı­mı­zın ay­rıl­maz bir par­ça­sı ha­li­ne gel­miş­tir. Bir­çok araş­tır­ma, şid­det me­saj­la­rı ile dolu film­le­rin ço­cuk­lar­da korku dav­ra­nı­şın­da ar­tı­şa neden ol­du­ğu­nu gös­ter­miş­tir. Ay­rı­ca sal­dır­gan­lık ve şid­de­te karşı du­yar­sız­laş­ma gibi olum­suz et­ki­le­ri de bi­lin­mek­te­dir. Yine ya­pı­lan araş­tır­ma­lar tek­no­lo­ji ba­ğım­lı­lı­ğı­nın obe­zi­te­yi te­tik­le­di­ği­ni, has­ta­lık­la­ra zemin ha­zır­la­dı­ğı­nı or­ta­ya koy­muş­tur.

Doğ­ru­dan sağ­lı­ğı teh­dit eden prob­lem­le­ri an­lı­yo­ruz. Ye­tiş­kin­ler için bile po­tan­si­yel olan bu et­ki­ler, ge­liş­mek­te olan ço­cuk­lar için çok daha büyük risk içe­re­bi­lir. Üs­te­lik ço­cuk­lar, di­rekt ola­rak bir de­ğer­len­dir­me­yi ya­pa­ma­ya­cak­la­rı için an­ne-ba­ba­la­rın iyi göz­lem­ler yap­ma­sı çok önem ka­zan­mak­ta­dır.

Sanal dün­ya­da­ki iliş­ki­ler­le, ger­çek iliş­ki­ler ara­sın­da­ki fark, ço­cuk­lar ta­ra­fın­dan tam ola­rak ay­rım­laş­tı­rı­la­ma­mak­ta­dır. Fi­zik­sel kim­lik­le­ri­ni or­ta­ya koy­mak­sı­zın, soh­bet oda­la­rın­da do­laş­ma­nın teh­li­ke­si, ileri yıl­lar­da ger­çek sos­yal ha­yat­tan çe­kil­me dav­ra­nış­la­rı ile ken­di­ni gös­te­re­bi­le­cek­tir. Ger­çek­te çok içe dönük biri in­ter­net­le ken­di­ne güven duy­gu­su­nu des­tek­le­yecek ar­ka­daş­lar edi­ne­bi­lir. 

Uzun süre in­ter­net­te chat yapan ço­cuk­la­rın ger­çek ha­yat­ta ar­ka­daş edin­me sı­kın­tı­sı çek­ti­ği ya­pı­lan araş­tır­ma­lar­la sap­tan­mış­tır. Bir araş­tır­ma­da WEB ge­zin­ti­le­rin­de, ço­cuk­la­rın ken­di­le­ri­ni nasıl his­set­tik­le­ri so­rul­du­ğun­da cevap en çok “yal­nız” ol­muş­tur. Bu “yal­nız” ço­cuk­lar gi­de­rek top­lum­da ile­ti­şim kur­mak­ta zor­lan­mak­ta, top­lu­ma karşı olum­suz duygu ve dü­şün­ce­ler bes­le­me­ye baş­la­mak­ta­dır. 

Ay­rı­ca yine bir araş­tır­ma­da aşırı in­ter­net kul­la­nan ço­cuk­la­rın daha az kitap oku­duk­la­rı sap­tan­mış­tır.

Anne ve baba ola­rak, ço­cu­ğu­mu­zun eği­ti­mi­ne dahi gir­miş olan in­ter­ne­ti ya­sak­la­ya­rak so­run­la­rı­mı­za çözüm ge­ti­re­me­ye­ce­ği­miz ger­çe­ği­ni de kabul etmek ge­re­kir. 

Bu tek­no­lo­ji­yi inkâr ede­me­ye­ce­ği­mi, hay­ta­mız­dan çı­ka­ra­ma­ya­ca­ğı­mı­za göre kul­lan­ma­yı iyi kur­gu­la­mak, ayar­la­mak ve den­ge­yi sağ­la­mak, ço­cu­ğu­muz ve top­lu­mu­muz için sağ­lık­lı bir ile­ti­şim kur­ma­nın yol­la­rı­nı öğ­ren­me­miz en sağ­lık­lı yol ola­cak­tır.