Pandemi sürecinde şehirler arası yolculuk kısıtlaması getirildiğinde izin belgesi olmadan il sınırlarını aşmak mümkün olmadığında, tarım işçilerine seyahat belgesi verildiği için resmi tarım işçimizin rakamları az olsa ortaya çıkmıştı.
Türkiye'nin en büyük ve verimli topraklarına sahip olan Şanlıurfa, ne yazık ki, Türkiye'nin en çok tarım işçisi bulunduran şehir konumunda.
Sağlıksız ve ilkel şartlarda Çukurova başta olmak üzere, fındık bölgesi olan Karadeniz ve iç Anadolu’da tarım işçisi olarak çalışanların sayısı yaklaşık 300 bin kişi. Bu rakamlara elli bin Suriyeli aileleride eklemek lazım.
Yıllardır tüm hükümetler, tarım işçilerine yönelik bazı projeleri hayata geçirdiğini açıklarlar, ancak bu projeler, proje hazırlayanlara kaynak aktarmaktan öteye gitmedi. Son yıllarda tarım işçilerine siyasilerin ziyaretleri de eklenince varlıkları bir kez daha ön plana çıktı. Nisan ayından evlerinden çıkarak Kasım ayına kadar tarlalarda çalışan çok sayıda aile aslında bu işi kendilerine meslek edinmişler, ancak, gerçek anlamda yardıma muhtaç ve sahipsiz aileler var. Eğitim ve sağlık alanında yeterli desteği alamayan tarım işçisi ailelerin çocukları perişan oluyorlar. Geçtiğimiz günlerde Aksaray yolunda adeta bir şehir olan ilkel çadır kentlerde yaşayan Urfalı hemşehrilerime uğradım.
Günlük yevmiye kendilerini tatmin ediyor, ancak kaldıkları-konakladıkları çadır yerine konteyner tipi barınak istiyorlar. Şanlıurfa büyükşehir belediye başkanı Zeynel Abidin Beyazgül ve Eyyübiye Belediye Başkanı Mehmet Kuş 'un kendilerine sağlamış olduğu gıda desteği için memnuniyetlerini dile getiren tarım işçisi Urfalıların kendi memleketlerinde çalışmamalarının sorunu olarak çiftçilerin düşük ücret vermesinden yakındılar.
Şanlıurfa'dan 300 bin kişinin tarım işçisi olarak birçok kentte çalışıyor olmaları en çok eğitim çağında ki çocukları ve kızları etkiliyor. Birçok kız çocuğu eğitimlerini tamamlayamıyorlar. Tarım işçilerinin ağırlıklı olarak, Eyyübiye, Siverek, Viranşehir ve Akçakale ilçesinden ol almaları dikkat çekti. Eyyübiye’de nüfusun neredeyse dörtte biri tarım işçisi. "Şanlıurfalılar, olmaz ise ülkede tarım bitecek" diyende var. Ancak Şanlıurfalıların özellikle gençlerin hepsi başka kentlerde farklı alanlarda çalışmak için gönüllü olmaları ise ayrı bir sorun. Gençlerimizin hepsi memleketinde kalmak istemiyorlar. Bu düşünce, Şanlıurfa'nın çekilmez bir kent haline getirdiğini göstermektedir.
Şanlıurfa'nın kalkınması için mutlaka sanayileşmek gerekiyor. Bunun içinde iradenin ortaya konulması gerekiyor.
Yeniden görüşmek dileğiyle…
Yorumlar
Kalan Karakter: