Memnuniyetsizlik

Aslında gazetemizin bu günkü manşet haberinde de bir araştırmanın çarpıcı sonuçlarına bağlı olunarak yapılan bir haberi okudunuz sanırım. 



Sektörel bazda kimse işinden memnun değil. Bu bana göre klişeleşmiş bir durum. 

Bana göre bunun çeşitli nedenleri bulunmakta. Özellikle ekonomik konular başta olmak üzere çok sayıda neden saymamız mümkün. Fakat olayın ekonomik boyutunun yanı sıra birde çalışma ortamı insanların memnuniyetsizliğine önemli bir neden olarak karşımıza çıkıyor.

Örnek verecek olursak, düşününün, evli bir insan asgari ücretle çalışıyor. Bununla birlikte ev geçindirmeye e çocuklarını okutmaya çalışıyor. Evinde huzuru bulabilmesi için bu kişinin maddi olarak kafasının rahat olması gerekmez mi?

Aynı zamanda bu kişi hem geçimini sağlamaya çalışıyor, hem çocuklarını okutmaya çalışırken birde bununla birlikte aldığı ücret tatmin edici olmayınca, bu kişi nasıl olurda çalıştığı işten memnun olabilir ki? 

Bekâr bir insanın bile bu dönemde bana bu asgari ücret yetmiyor dediği zamanda evli bir kişi nasıl olurda ayakta durabilir ve çalıştığı yerde mutlu olabilir bunu anlamak için filozof olmak gerekmez sadece bir an için düşünmek yeterli.

Hani bir zamanlar şarkılara bile konu olan bir kelime vardı parayla saadet olmaz diye, kim bu sözü söylemiş ise yanlış konuşmuş. Parayla saadet sadece Afrika yerlilerinde olmaz. Çünkü onların parayla işi olmaz, sabahtan akşama kadar tamamen doğal bir ortamda sıradan av ve avcılıkla geçen sıradan bir yaşam içerisindedirler o yerli halk.

Fakat bizde böyle değil, özellikle ülkemizde bu durum hiç mi hiç böyle değil, çünkü insanlar artık sevgi ve saygıyı bile maddiyata bağlamış durumdalar. Cebinde parası varsa bir insanın ağa da o, paşa da o. Fakat cebinde parası olmayan ve ne kadar dürüst olursa olsun ne kadar gururlu olursa olsun o kişi toplum içerisinde ne seviliyor nede sayılıyor.

Dünya menfaat dünyası haline gelmiş, nereye giderseniz gidin ilk etapta size siz olduğunuz için değil, cebinize göre muamele yapılıyor. Aile içerisinde bile kişiler kendi aralarında maddi gücüne göre ayrımlara maruz kalıyor. Parasız fakir bir insanın cenazesi bile belediye tarafından kaldırılırken taziyesine bile çok az sayıda insan gidiyor.

 Kısacası parasız insan gereksiz insan kavramı toplumumuzun her alanında son zamanlarda sıkça kullanılmaya başlanmış durumda. Fakat insanların unuttukları en önemli konunun ise diğer tarafta paranın geçmediği ve asıl mutluluğun ise gerçek manada Allah'a karşı kulluk görevinizi yerine getirmekle olabileceği gerçeğinin olduğudur.