Gerçeklerle yüzleşmek

İnsanoğlu herkesin bir kez yüzleşmek istediği zorunda kaldığı gerçeklerle vardır. Bunlar bazen acı bazen tatlı bazen de kabullenmesi istemediği gerçeklerdir. Daha çok hayatında kabul etmek istemediği şeylerden kaçar ve en çok onlarla yüzleşmekten kaçarlar. Kabullenmek bazı şeylerden vazgeçmek, bir şeylerden feragat etmek anlamına da gelir. Yüzleşmek bazen de vazgeçmek kabullenmek her insanın kabul edeceği şeyler değildir.

Zordur gerçeklerle yüzleşmek… Biraz hatta baya bir cesaret ister konusuna göre. Her zaman canımızı sıkacak konuları göz ardı ederiz. Ama vakti gelir her ne kadar sen kaçsan da acı gerçekler seni bulur. Ve seni kovalar o gün önüne çıkar. İşte o beklemediğimiz anlarımızı yüzleşme zamanı gelmiştir.

Her ne kadar istemesek de sonucu iyi veya kötü bunu yapmak zorundayız. Canımızı sıkar gerçekler, ağzımızın tadını kaçırır fakat kaçış yoktur. Oysaki hiç hata yapmamak değil de insan asıl yapmaması gerekenlerle yüzleşeceği günleri bilerek hata yapmaya özen göstermeli. Hep isteriz ki hayat bize tozpembe olsun hiç canımız sıkılmasın, ama şunu da biliriz ki hayat her zaman tatlı anılar ikram etmez bize. Bazen yüzleşmek gerekir ve bunun tek bir çözümü sadece sonrasını düşünmektir. Zamanında göz ardı ettiğimiz şeyin o gün geldiğinde başımızı ellerimizin arasına alarak yalnızca düşüneceğimiz acı gerçeğin sonucu.

Herkesin hayatı tabiî ki tozpembe değil ancak acı olan gerçekleri bir göz önünde bulunduralım. Ertelemek yerine hemen o an yüzleşsek daha iyi olmaz mı? Ya da yukarda da dediğim gibi hata yaparken bile o anda yüzleşecek olursan bu yüzleşmenin acı boyutunu birazda olsa hafifletmiş olmaya, olanak sağlayacaktır. Tabi birde her acıya rağmen dimdik durabilen insanlar var. Asıl olması gereken de bu değil midir zaten? Hayatımız boyunca bildiğimiz en büyük gerçek ve çok kaçtığımız gerçek olan ölüm gibi ne kadar kaçsakta bir gün muhakkak yüzleşeceğimiz gerçek.

İşte hayatımızın gerçekleriyle de o şekilde yüzleşmeliyiz.  Son olarak cümlelerime çok sevdiğim ve kitaplarını severek okuduğum ünlü yazar Ahmet Ümit şu sözüyle sonlandırıyorum “Ölümle yüzleşmek, ölmeyi düşünmekten daha iyidir.”

Sevgiyle kalın…