Hak edilenin karşılığı alınmıyor!

Emek bir insanın büyük bir çaba harcadığı, zahmet ve sıkıntı çekmek anlamına gelir. Bir şeylere Emek verildi mi, o şeyin gerçekleşmesi için büyük uğraş verdiği anlamına gelir; emek kelimesini çok fazla uzatmadan asıl konuma geçmek istiyorum.  

Özel sektörde çalışan insanlar her zaman kamuda çalışanlardan daha uzun mesailer harcarlar ve hem daha fazla iş gücünde bulunurlar ama ne yazık ki herkesten daha az ücret alırlar. Yani demem şu ki özel sektörde çalışan insanlar hiç bir zaman verdikleri emeğin karşılığını alamazlar. Az ücret fazla iş gücü, kullandırılmayan izinler ve resmi tatiller vs. daha birçok nedenlerle patronların sömürdüğü insan sınıfı da denilebilir.

Özel sektör çalışanları neredeyse Türkiye’de ve özellikle Doğu bölgesinde tam bir üvey evlat muamelesi görmekteler. Çalıştıkları şirkette birer insan olarak değil de birer sayı olarak görülür sadece çalışan 30 kişi yâda 50 kişiden birisindir. Hiç bir haksızlığa karşı çıkamazlar çıktıklarında işten çıkarılmayla tehdit edilir ve hatta işten çıkarılırlar.

Günümüzün en çok rastlanan sorunlardan biri de her saat başı yöneticisi veya bir çalışma arkadaşı tarafından uygulanan mobbinge maruz kalmaları! Başta da dediğim gibi az ücretle çalışırlar fakat buna rağmen ücretleri verilen o düşük ücret bile gününde verilmez bu süreler bazen günler hata haftaları bulur.

Her gün işsizlik oranların yükseldiği Türkiye’de çalıştığın bir iş bulabildiyse ve nerdeyse bedavadan biraz daha pahalı bir ücretle çalışıyorsa, bunların hiç birine ses çıkarmadan kuğu bir şekilde hayatını sürdürmek zorundadır. İnsanların maruz kaldığı bu durum karşısında (İŞKUR)  Türkiye iş bulma kurumu bu yaşananları görmezden gelmeye devam eder ve birkaç ay boyunca bu kurumdan düzgün bir maaş almak için uzun uzun kuyruklar oluşur ama ne fayda nasıl olsa görmek isteyen yok; sürekli bir takım nedenlerle alımlar durdurulur vatandaşın hayatında birkaç ayda olsa devlet kapısında çalışma umudu tükenir gider.