Toplumu yaralayan düşünceler!

Geçtiğimiz günlerde Küçükçekmece'de 5 yaşındaki çocuğa cinsel istismarda bulunulması yürekleri yaktı. Ancak konu ile ilgili bazı düşünceler vicdanları daha çok sızlattı. 

Bir ulusal gazetenin köşesinde konu ile ilgili düşüncelerini aktaran ve kendine yazar diyen birinin sarf ettiği düşünceler, gerçekten bizi insan olarak üzdü. 

Biliyorsunuz Küçükçekmece'deki cinsel istismar olayı ilk değil, son da olmayacak gibi. Bu olaylara karşı vatandaşlar bir araya gelerek toplumu protesto ediyor. En azından tepkisini dile getiriyorlar, farkındalık oluşturuyorlar. 

Ancak konuyu yorumlayan yazar, öncelikle protestoyu gerçekleştiren vatandaşların çabalarının boşuna olduğunu belirtiyor, gereksiz olduğunu söylüyor. Evet protesto ederek zaman geri alınmaz, giden geri gelmez ama hiçbir şey boşuna değildir. En azında olaya sessiz kalmamış bir toplum görüyoruz. Elinden bir şey gelmiyorsa en azından durumun yanlış olduğunu gösteren bir toplum görüyoruz. Hiçbir şey gereksiz değildir. 

Bu yazar, daha sonra sapığı suçlamak yerine sorumluluğu çocuğun ailesine yükler gibi sözler sarf ediyor. Diyor ki: 5 yaşında bir çocuğun annesinin yanında olması gerekirken neden sokakta! 



Anlaşılan kendisine yazar dediği bu kişi çocukluğunu yaşayamamış, hiç sokağa çıkmamış. Hiçbir saniye annesinden ayrı kalmamış. Böyle konuştuğuna göre!

Hadi diyelim suçlu olan çocuğun annesidir. Annenin görevi çocuğunu yalnız başına sokağa çıkarmamaktır. Peki okula giden binlerce küçük çocuk vardır, bunlar aileleri olmadan okula gidemesin mi? Diyelim aileler çocuklarını okula yalnız bırakmadı, her türlü tehlikeye karşı adeta duvar ördü çocuklarının etrafına, o zaman tacize uğrayan genç kızlara ne demeli? Onlar da 20 yaşından sonra babası ya da annesi olmadan sokağa çıkamasın mı? Hadi diyelim onlar da geç saatte dışarı çıkmasınlar, o zaman bir yasa getirilsin, üniversite öğrencileri arasında kız öğrenciler akşam okula gitmesin. 

Böyle düşünce mi olur ya! 'Çocuğunu dışarı bırakma, başına bir iş gelmesin' düşüncesinden daha yoksun bir şey yoktur herhalde. Sadece çocuklar mı istismar ediliyor? Dışarıda sapıklar bitmiyor diye herkes evinde kilitli mi kalsın?

Metroda herkesin ortasında kadını taciz etmeye çalışan sapığa ne demeli? Tacize uğrayan kıza metroya binmeseydin mi diyelim; yoksa yalnız başına neden metroya bindin, yanında anneni de getirseydin mi diyelim? Ya da o kadın taciz edildiğini söylese bile çevredeki vatandaş sapığa tepki göstermesin, herkes beni ilgilendirmez mi desin?

Yazık... Kendine yazar diyen birinin bu düşüncelere sahip olması gerçekten üzücü bir durumdur. Suçludan çok mağdur olanı sorumlu gösteren bu düşünceler toplumu gerçekten yaralıyor.