Hububat alanları azalıyor

Arpa, buğday ve mercimek alanları hem ilimizde hem de Gaziantep'te her geçen yıl giderek azalıyor. Artan girdi maliyetleri nedeniyle bölge çiftçisi hububat tarımından uzaklaşıyor. Özellikle gübre, ilaç ve mazot fiyatlarının yüksek olması nedeniyle tarladan alınan verim giderleri karşılamayınca çiftçilerimiz üretim yapmaktan vazgeçiyor.



Bir zamanlar üretimi ile rekorları elinde bulunduran Şanlıurfa ve Gaziantep bu ünvanını yavaş yavaş kaybetmeye başlıyor. Eğer süreç bu şekilde devam ederse hububat üretimi yapan çiftçi kalmayacak. Artan maliyetler nedeniyle çiftçiler kara kara düşünmekten tarlasını boş bırakıyor.



Birçok bölgemizde sulama suyunun olmaması nedeniyle kuru tarım yöntemi ile çiftçilik yapan çiftçiler, hububat tarımı yaptığında yağmurun düzenli bir şekilde yağmasını bekliyor. Eğer yağmur ve güneşlenme süresi orantılı olduğunda birim alanında elde edilen verim yüksek olacağı öngörülüyor. Ancak verimin artması sadece bu ikisi ile yeterli olmuyor. Verimin artması için gübreleme yönteminin de artırılması gerekiyor. Gübre fiyatlarının yüksek olması nedeniyle çiftçiler gübre yapmaktan kaçınıyor.



Hububat tarımında ilaç fiyatlarının aşırı yükselmesi nedeniyle tarlada çıkan yabancı otlar nedeniyle verim çok düşük olabiliyor. Çiftçi tüm bu olumsuzları göz önüne aldığında tarım yapmaktan vazgeçiyor ve gelir elde etmek adına başka taraflara yöneliyor.



Gaziantep ve Şanlıurfa'da kuru tarımın hakim olduğu bölgeler çiftçiler artık fıstık ve zeytin üretimine yöneldi. Bir fıstık ağacının tam anlamda yetişmesi için çiftçinin en az 10 yıl beklemesi gerekiyor. Bu ağaç 10 yıl içerisinde gübreleme, ilaçlaması ve bakımının çok iyi şekilde yapılması gerekiyor. Eğer bunlar yapılmasa bu ağacın yetişmesi daha uzun yıllar sürebilir.



10 yıllık süreçte verim almadan sürekli masraf yapan çiftçi için borçlanma dönemi demektir. 10 ile 15 yıllık süreçte fıstık için sürekli masraf yapan çiftçi bir süre sonra krediler yüzünden borç batağına sürükleniyor. Bugün Şanlıurfa'da çiftçiler borçlar nedeniyle tarlasını satmak zorunda kalıyor.



Çiftçiye verilen destekler masraflarını karşılama noktasında çok yetersiz kalıyor. Ekonomik problemlerle boğuşan çiftçi bir süre sonra tarımı bırakarak şehre yöneliyor. Şehirde ne iş yapacağını bilemeyen çiftçiler asgari ücret ile geçinmeye çalışıyor.



Tarım diyarı Şanlıurfa'da artan maliyetler nedeniyle çiftçiler her geçen gün eriyor.



Sağlıcakla kalın…