Koronalı günlerimiz

Mart ayından beri ülkemizde görülmeye başlayan Koronavirüs salgını artık sıradanlaşmaya başladı. Virüs varlığını ve etkisini göstermeye devam ederken, normal hayatta yaptığımız birçok şeyi yapar olduk. Artık Koronalı günlerdeyiz.



Virüsün ilk görüldüğü aylarda, sağlık çalışanlarına alkışlar, balkondan yükselen şarkılar, dağıtılan kitap hediyeleri ve benzer onlarca uygulama unutuldu gitti. Artık gerçek Korona ile baş başayız.  Vaka sayıları, entübe hasta sayıları ilk günlerdeki kadar ilgi çekici değil. Üzerine onlarca yorum yapılan maskelere alışkanlık kazandık. Dönüp geriye baktığımızda ne kadar yersiz ve erken tartışmalara girdiğimizi anlıyoruz.



Herkes kendi yaşantısına dönüyor, koronavirüs ile yaşamanın bir yolunu buluyor. Kent merkezlerinde yaşayanlar, maske takacağı yerleri, HES kodu isteyen yerleri kavradığı gibi, maskesiz eski günlerde yaşayacağı yerleri de öğrendi. Birçok insan merkezi yerlerden uzak birçok yerde eskisi gibi yaşıyor, ara sokaklar, ara parklar gibi yerlerde özgürce dolanıyor.



Hala virüs denilen illet ile baş etmeye çalışan yine sağlık çalışanları kaldı. İlk gün ki gibi yine onlar sahada mücadele ediyor. Her geçen gün bir başkası hayatını kaybediyor. Eskisi gibi kimse alkış çalmıyor, maaşlarında yapılan iyileşme onlara alkış kadar moral veriyor mu bilmem ama bir onlar kaldı daha da...



Sağlık çalışanlarına saygı ve minnetle selam olsun...