Ağzı olan konuşuyor!

Yeryüzü devletlerinde ve de ülkemizde, maalesef nasıl geldikleri ve bulundukları makam ve türedi mevkilerde, niçin oturdukları zaten şüpheli olan, birçok makamlı mevkili, kravatlı cahiller' nereden ve nasılda üredi' çekirge gibi oradan oraya zıplayanlar var bir süredir bir sürü!

Mesela, adamın biri hiç düşünmeden, çekinmeden, kanun nizam takmadan, herhangi bir maddi ve manevi mekanizmaya hesap verebileceğini dahi hesaba katmadan; (ya bilmediğinden ya inkârından veya denetimin yeterli olmayışından,) kameralar karşısında, muhatapların ve basının gözünün içine baka baka şöyle diyebiliyor:

"Kadronuza güvenmeyin. Ben... (falan kişiyim)! ...Benim namus borcum olsun! ....Ellem eder kullem eder sizi eskisi gibi,...parasız pulsuz yaparım..." diyecek kadar cesur(!) Hem de konuşmasının öncesinde bir ülkenin Cumhur Resini, yaptığı zulme ve bundan sonra yapacaklarına alet ederek, ismen zikredip “Cumhurbaşkanımız……yaptığı gibi” deyip kendi keyfi uygulamalarına örnek göstererek… Eyvah ki eyvah..!

Bulundukları makam ve mevkie güvenerek, ellerindeki yetkiyi en kötü bir tarz ve tonajda kullanarak, tehdit edenler var! Örf, adet, töre, gelenek ve görenek gibi saygı ve sevgi kültürel donanımlardan zaten yoksunlar. Ve maatteessüf kendilerini hukuk üstü, kanun, nizam ve yasadan güçlü ve yetkili görenler var.

Yoksa en âli makamlarda, en üst yetkilerle, "Medeniyetler Şehri" bir ilimizde (birkaç gün önce) adamın biri kendisinden yaşlı, tecrübeli, ilim irfan sahibi, fazıl ve toplumun kabul buyurduğu bir kanaat önderine:

 

"Ben sizi dinlemek istemiyorum" demesi üzerine, en sert ve ağza alınmayacak derecede galiz, kaba ve çirkin sözlerle:

“Dinlemek istemiyorsan... Çık dışarı, o zaman niye geldin, yemeği niye yedin…” "yemeği niye yedin"diyecek kadar etik değerleri çiğneyerek, babasının çiftliğinden kölesini kovarcasına, hakaretamiz söz ve davranışlarla, elindeki yetkiyi en olumsuz kullanarak, af buyurun saldırıya uğramışcasına; güvenlik birimlerine: "Bunu derhal alın, atın dışarı!” diyecek kadar cesur(!) olanlar var.

Genelde dünyada ve maalesef bizimde ülkemizde… Şahsım ve de araştırmacı bir kimlik ve gazeteci-yazar olarak içerisinde bulunduğum vatandaşlar kitlesi olarak "Adalet Mekanizmamızın" sorumlularının, bu durumları adalet ve hukuk normları muvacehesinde, derhal doğru değerlendirerek, herkesin hukukun kurallarına uymakla görevli olduğunu hatırlatarak gerekli işlemleri yapacağından emin olmak isteriz.

 

Böyle durumlar karşısında insanın diyesi geliyor: Yahu arkadaş bu ülkede kanun, nizam, hukuk, yasa yok mu? Yâda kimine var kimine yok mu? Eminim ki “adalet bir gün herkese lazım olur” kaidesi tarihin tekerrürü ile yeniden arz-ı endam edecektir. Ve hiç kimse “la yüs’el” değildir. Adil bir nizamın nazmında her edebi ve edep dışı kural hak ettiği yeri alacaktır.

Evet, biz daha önceleri “Değişim” diye bir yazı dizisi yazmıştık. Ve dizimizde değişimin bir ilahi yasa olarak sürekli iyiye, güzele, doğruya, tecrübe ve deneyime doğru hayra evirildiğini, ancak bazı istisnalarında olduğunu, yani olumsuz yönden değişimin “değişimi” olarak çıktığını ortaya koymuştuk. Değişim, bazen softa, yobaz, gericilik, diktatörlük, ceberruti, bir faşizan güç ve hareket olarak bir keyfiyet şeklinde geriye giderek gelişir. Maalesef bazen bunu bizzat dünyamızda, ülkemizde, bölgemizde, beldemizde yaşamak zorunda kalıyoruz.

Elbette (a’raz değilse) “Ağzı olan konuşur.” Ama Bediüzzaman Hazretleri şöyle der: “Her konuştuğun hak olsun lakin her hakkı her yerde konuşmaya hakkın yoktur.” Demek ki hakkı dahi her yerde konuşmanın doğru olmadığını öğrenemeyenler en haksıcasına, haksızlığı dahi her yerde fütursuzca, kanun nizam çiğneyerek, hak, adalet tanımayarak, kendilerini her hakkın ve kanunun üstünde ve önünde görerek maalesef hala konuşa biliyorlar!

Yüce Rabbim(cc) ülkemizi, milletimizi ve ümmetimizi cehaletin şövalyeleri olan cahillerin şerrinden, zulmünden, “keyfi, küfri ve cebri” uygulamalarından korusun.