Edebi Söz Harmanı (11)

Fil­ler­le­de sa­va­şan, sa­vaş­tı­ran in­san­dır.

İnsanı insan yapan din, iman ve Kur'andır.

Her akşam aynı yere, at, eşşek, deve... girer. 

Her gün sabah olun­ca her­kes ken­din­ce cıkar.

Dün­ya­da en büyük dost: Amca, dayı, yı­ğen­dir.

O bile bo­zu­lur­sa, gelde bir dost be­ğen­dir.!

Yer­yü­zün­de ya­pı­la­bi­lecek en büyük zulüm: 

Allah(cc) adına ya­pı­lan din-iman pa­tent­li­dir.

Her mü'minin ha­ya­tı, haza Kur'an ol­ma­lı. 

Haza Sün­ne­ti Resul, keza Fur­kan ol­ma­lı.

Bir şeye ina­nı­lı­yor­sa hiç kimse engel ola­maz. 

Her yere hük­me­dil­se, asla kalbe, beyne da­la­maz!

Wexto kı her şew ra­ke­wné biya xo viri imani.

Wexto teng u he­ra­dı mek xo vir dost in­sa­ni!

Her acı zehir değil, her tatlı fayda olmaz. 

Her dok­to­run teş­hi­si, has­ta­ya şifa sal­maz.

Her öğ­ren­ci not' sever, ça­lı­şan­lar çok azdır. 

Ça­lış­ma­yan ka­zan­maz, lüt­fen ka­fa­na yaz­dır.

Küt­le­nin ki­lo­suy­la, ger­çek değer öl­çül­mez. 

De­ğe­ri mi­henk bilir, onuda sar­raf anlar.

Zul­mün gıda/vi­ta­mi­ni hid­det, şid­det, vah­şet­tir. 

Ada­le­tin ma­ya­sı hür­met, mer­ha­met, him­met­tir.

Adil olan hü­küm­dar ha­yır­la yâd edi­lir. 

Zalim olan ceb­bar hep zul­müy­le bi­li­nir.

Kökü haram ola­nın ba­şa­ğı helal kal­maz. 

Çünkü tüm dal ve bu­dak­lar aynı kök­ten bes­le­nir.

İkimiz bir­lik olsak bir­lik­te var olu­ruz. 

Beni yok eden­ler bil ki se­ni­de yok sa­yar­lar.

İslami mo­tif­ler­le man­ken­le­şen fi­gü­ran, 

Yük­len­di­ği rol­ler­le asla mü'min ola­maz!

Uzun va­de­li hük­me­den bir­çok zalim hü­küm­dar, 

Tarih şa­hit­tir ki, sora tan­rı­lık ro­lu­na bü­rün­müş!

Hak­kın rı­za­sı ve hal­kın fay­da­sı­na geçen her sa­ni­ye; 

Bazen nice saat, gün veya aydan daha ha­yır­lı­dır.

İnsa­nın otur­du­ğu makam ve mev­ki­nin bü­yük­lü­ğü, 

Her­kes­ten akıl­lı, ah­lak­lı ve haklı ol­du­ğu­nu gös­ter­mez.

Arıya vah­ye­den Allah(cc) in­sa­nı vah­yi­siz bı­ra­kır mı? 

Ancak ke­la­mi vahiy, yal­nız pey­gam­ber­le­re mah­sus­tur.

İnsan­lar çoğu zaman ni­yet­ten ka­za­nır veya kay­be­der. 

Allah ka­tın­da "amel­ler ni­yet­le­re göre de­ğer­len­di­ri­lir.”

Ba­zı­la­rı­na ülfet hüzün, gam ve kül­fet ge­ti­rir. 

Ba­zı­la­rı­na ülfet hüzün, gam ve kül­fe­ti gi­de­rir.

Ki­şi­nin kendi gay­re­ti, ga­ye­si ve ha­mi­ye­ti ol­maz­sa, 

Baş­ka­la­rı­nın him­me­tiy­le onur­lu ki­şi­lik ka­za­na­maz.

İlkel il­ke­ler­le, çağ­dı­şı ül­kü­ler­le idare edi­len top­lum­lar: 

Me­de­ni mil­let­ler­le veya ül­ke­ler­le sa­va­şır ba­rı­şa­maz­lar!

Ça­ba­sız, çap­sız in­san­la­rın ken­di­si­ne fay­da­sı yok.

Taki top­lu­ma, mil­le­te veya dev­le­te ya­rar­lı ol­sun­lar.

Ferdi fıt­rat, ilahi fıt­rat­la ter­bi­ye edil­mez­se, 

Bir ömür tüm amel­ler büs­bü­tün fe­sa­da gider!

Caiz bazen ör­fi­dir, bazen vacip, bazen farz,

Bazen ge­le­nek-gö­re­nek bazen Kur'an-i bir tarz!

Farz­la­rı iş­le­me­mek Allah'(cc)tan kaç­mak demek.

Kaç­mak müm­kün ol­say­dı ka­çar­dı ins, cin, melek!

Yet­miş keşke'den bir tane töv­be-i nasuh çık­maz. 

Çünkü tövbe gü­nah­la­ra hem si­lin­dir hem sil­gi­dir.

Hi­kâ­ye­yi köş­kar­dan din­ler­sen, hacca aya­ka­bı ile gi­di­lir. 

Ka­sap­tan din­ler­sen, insan et ile bes­le­nir. Za­lim­den din­ler­sen ada­let ve barış is­te­yen­le­re ceza ve­ri­lir. Maz­lum­dan din­ler­sen "Ada­let mül­kün te­me­li­dir." ve barış ya­şa­ma­nın ken­di­si­dir. Birde siz­den din­ler­sek ne der­si­niz?