Edebi Söz Harmanı(22)

İlim, imanı tak­lit­ten tah­ki­ka­ta çı­ka­rır ve in­sa­nı esa­ret­ten öz­gür­lü­ğe var­dı­rır.

Bütün ilim­le­rin başı, en ba­şa­rı­lı­sı ve tüm baş­la­rın en baş şahı, iman il­mi­dir ve tüm di­ğer­le­ri daha sonra gelir.

Her­ke­sin mil­le­ti dini ise, mil­le­ti­miz zaten çok din­dar bir mil­let­tir! Baş­ka­sı­nın dini ayrı, mil­le­ti asa­le­ti ise, dünya duy­sun biz mil­le­tiz!

Çiyénokı el-ale­miré he­la­lo, ma çıré maré heram bo? Zewac, ke­ye­ker­den, hür­ri­yet u azadi...? El-âle­me helal olan bir şey, neden bize haram olsun ki? Ev­len­mek, ev kur­mak, hür­ri­yet ve öz­gür­lük...?

Her en­ge­li aşa­rız hep bir­lik­te. İri olmak, diri olmak di­ri­lik­te… 

Öz­gür­lü­ğün be­de­li­ni öde­me­ye hazır ol­ma­yan top­lum­lar, zaten hür kal­ma­ya hak­la­rı olmaz ki öz­gür­ce ya­şa­sın­lar!

Evet, Allah'ın va­zet­ti­ği hak din'i, dil­le­ri ve hatta renk­le­ri dahi ya­sak­la­yan za­lim­ler gör­düm, ina­nır mı­sı­nız? (abide abid olan ab­duş­lar hariç) Şüp­he­siz ki özgür ira­de­siy­le ida­re­si­ni be­ce­ren­ler hem görür hem gör­dü­ğü­ne ina­nır­lar.

Allah'ın hür ve özgür ya­rat­tı­ğı in­sa­nı, kö­le­leş­ti­ren ve hak­sız yere adam öl­dü­ren za­lim­le­ri siz hiç gör­dü­nüz mü? Evet, gör­düm di­yor­sa­nız, dur­mak yok, kıyam et­me­ye devam ede­rek, hep bir­lik­te hay­kır­mak za­ma­nı: “Za­lim­ler için ya­şa­sın ce­hen­nem!” de­me­nin yolu, ada­le­ti hâkim kıl­mak­tır.

Maz­lum­la­rın se­si­ni duy­ma­yan ey sağır sul­tan­lar! "De­li­ye her gün bay­ram­dır." Siz­le­re her an bay­ram, aynen de­li­ler kadar.

Ey yüce Rab­bim! İbra­him’in koçu İsmail’e ke­fa­ret ol­du­ğu gibi, ke­si­len kur­ban­la­rı­mı­zın ka­nı­nı kur­ban ol­ma­ya ada­nan çağ­daş İsma­il­le­re ke­fa­ret eyle!

Ge­ce­le­ri gün­düz kadar ay­dın­lık ol­ma­yan­la­rın, aydın, ile­ri­ci, ilim-bi­lim adamı ol­ma­la­rın­dan bah­se­di­le­bi­li­nir mi?

Eğ­ri­yi dü­zelt­mek, yan­lı­şı doğ­rult­mak, kö­tü­yü kal­dır­mak, küfrü de­vir­mek, hakkı hakim kıl­mak, hu­ku­ku uy­gu­la­mak, ada­le­ti ya­şat­mak in­sa­nım diyen her in­sa­nın bi­rin­ci ön­ce­lik­li gö­rev­le­rin­den­dir.

Tüm DNA’ların, gen­le­rin, hüc­re­le­rin, atom­la­rın, mo­le­kül­le­rin, to­hum­la­rın ve çe­kir­dek­le­rin şif­re­le­ri­nin es­ra­ren­giz sır­la­rı, Yüce Yez­dan’ın yedi kud­re­tin­de­dir. O’nun mu­ci­ze olan her bir isim ve sı­fat­la­rı­nın sır­la­rıy­la uğ­ra­şıl­dı­ğı nis­pet­te, bu es­ra­ren­giz sır­la­rın ha­zi­ne ka­pı­la­rı ara­la­nır.

En vahşi hay­van­lar dahi lok­ma­la­rı­nı ken­din­ce par­ça­lar, çiğ­ner ve yutar. Ama her lokma için: “zikir, fikir ve şükür” etmek “en güzel su­ret­te ya­ra­tı­lan insan”’ a mah­sus­tur.

Ne sa­adet ki dev­ri­sa­adet devri nice hoş sa­adet imiş…

Ne yazık ki cüm­le­de geçen sa­adet dev­ri­nin mişli geç­miş.

Ci­han­şü­mul dev­let­le­rin ar­dın­dan kalan nice en­kaz­la­rı,

Ne düş­ma­nı don­du­rur kış­la­rı, ne dostu ısı­tır yaz­la­rı.

Dünya ye­şi­le bo­yan­sa, körün gör­dü­ğü renk tek­tir.

Her var­lık bir delil iken, nan­kö­rün gör­dü­ğü şek'tir.

Her ne­re­de bir söz hakkı, söy­le­mek düşse bana? 

Sa­de­ce "barış" derim, sakın sö­zü­mü atma ya­ba­na!

Nem­ru­tu ta­nı­yan­lar, elbet İbra­him'i tanır! 

İbra­him'i ta­nı­yan­lar Nem­ru­tu ta­nı­maz mı?

Keşke her­kes baş­ka­sı kadar ta­nı­ya­bil­se ken­di­ni?

Belki de "Ken­di­ni bil­sey­di, ta­nı­ya bi­lir­di Rab­bi­ni”

De­ve­nin hör­güç'ü bile ta­şı­dı­ğın kü­fe­den büyük.

Ne tazı kadar ko­şa­bi­lir­sin ne katır kadar bir yük.