Edebi Söz Harmanı(26)

Her uyku bir kı­ya­met ve her uya­nış bir mah­şe­ri di­ri­li­şin ör­ne­ği­dir. Şim­di­den mah­şe­ri kı­ya­mı­nız mü­ba­rek olsun.

Dün­ye­vi kar­ne­le­ri­miz­de tak­tir ve te­şek­kür alan­lar­dan, ka­çı­mız ilahi ada­let ve hukuk nor­mu­nun not­la­rıy­la sınıf ge­çe­bi­li­riz?

İslam kar­deş­li­ği ka­le­sin­de, kar­deş­le­ri­ni kal­leş­çe vu­ran­la­rı; üm­me­tin ço­cuk­la­rı el­bet­te bir gün on­la­rı ta­nı­ya­cak ve ona göre ana­cak­lar!

Güya dost gö­rü­nen bir za­li­min zulmü, apa­çık düş­man olan bir ka­fi­rin küf­rü­nü dörde kat­lar!

Küf­rün ve zul­mün oyu­nu­na gel­me­mek, kur­duk­la­rı oyuna ka­tıl­ma­mak­la müm­kün­dür. Oyuna ka­tı­lan ağına ta­kı­lır!

Den­siz­lik, din­siz­lik­ten daha al­çak­ça bir se­vi­ye­siz­li­tir. Din­siz ile sa­vaş­mak-ba­rış­mak müm­kün, ya den­siz ile müm­kün mü...?

İlahi hü­küm­le­rin uy­gu­la­na­ca­ğı is­tis­na du­rum­lar dı­şın­da, insan öl­dür­me­yi mes­lek edi­nen za­lim­le­re top­ye­kun karşı ol­ma­lı­yız.

Ken­di­sin­den baş­ka­sı­na hür­ri­yet, öz­gür­lük, ba­ğım­sız­lık ve hayat hakkı ta­nı­ma­yan tim­sah zih­ni­yet­li­ler­den, şey­tan bile uzak durur!

Ma­ter­ya­lizm, Em­per­ya­lizm ve Si­yo­niz­min en büyük ta­ri­hi da­ya­na­ğı; Ka­bi­lin ırkçı, fa­şi­zan kıs­kanç­lık ka­rak­te­ri­dir.

He­lal­den ka­za­nı­la­nın dostu, ha­ram­dan elde edi­le­nin düş­ma­nı çok­tur. Ha­ra­mın ra­ki­bi, her zaman men­zi­le sağ­lam varır.

Güya, yere düş­me­miz­den kor­kan­lar(!); keşke ak­lı­nı kul­la­na­rak, bari al­tı­mız­da ezil­me­ye­cek­le­ri bir yere çe­kil­se­ler!

Düş­mek kor­ku­suy­la ayağa kalk­ma­yan/kal­ka­ma­yan­lar; ömür boyu sü­rün­me­ye mah­kum­dur­lar!

Doğ­du­ğu­muz fıt­rat üzere ya­şa­mak, aynı gaye ve ne­ti­ce üzere ölmek, mü­ca­de­le­mi­zin temel for­ma­tı ol­ma­lı­dır.

Sağcı, Solcu, Ko­mü­nist, Li­be­ral, Sos­ya­list, Ulu­sal­cı, Mil­li­yet­çi, De­mok­rat, Fa­şist ve sah­te-ca­hil olan Müs­lü­man­lar­dan Allah'a sı­ğı­nı­rım.

Bi­yo­lo­jik, sos­yo­lo­jik, va­ta­ni ve imani kar­deş­li­ğe darbe vu­ran­la­rı Allah'(c)a ha­va­le edi­yo­ruz. O hak­kıy­la her­ke­sin hak­kın­dan gelir!

Bu za­man­da, her za­man­dan daha çok maddi ve ma­ne­vi kal­kın­ma ve ilahi ada­le­te ih­ti­yaç var. Uma­rım ül­ke­miz ve dün­ya­mız­da olur!

Şe­ref­siz­li­ği mes­lek edi­ne­nin adı "Şeref, Eşref..." kirli ola­nın "Tahir,Temiz..." ko­yul­sa zerre kadar de­ği­şen bir şey olur mu?

Her­ke­se lazım olanı; sa­de­ce ken­di­le­ri­ne mah­sus kıl­ma­ya ça­lı­şan­la­rın iti­ba­rı, ya­şa­dık­la­rı sü­re­de­ki dal­ka­vuk­la­rı ka­dar­dır.

İyilik dev­re­di­lir ve lakin kö­tü­lük dev­ra­lı­na­maz-dev­re­dil­mez! "Her­kes iş­le­di­ği ame­lin­den, ey­le­min­den mes'ul dur!"

Al­dat­ma­ya ça­lı­şan­lar baş­ka­la­rın­dan önce, ev­ve­la ken­di­le­ri­ni al­da­tır. Çünkü, "Al­da­tan al­da­nan dır." Hş.

Hak yolda mü­ca­de­le ve­ren­le­rin hak­kı­na ka­vuş­ma­sı, Ce­na­bı Hakk'(cc)ın ga­ran­ti­si­dir. Yeter ki haklı ol, O' vekil ola­rak kâ­fi­dir!

Öz­gür­lük ve ba­ğım­sız­lık, her­kes kadar ve daha faz­la­sı bu uğur­da mü­ca­de­le ve­ren­le­rin hak­kı­dır!

Kal­dıy­sa hala kar­deş­lik?; Kar­de­şi düş­ma­na muh­taç eden kar­deş­ler(!) utan­sın!

Çiğ­nen­me­den lokma bile yu­tul­maz. Mil­yon­lar çiğ­nen­me­den; yur­du­muz, va­ta­nı­mız, we­la­tı­mız çiğ­nen­mez, val­la­hi-bil­la­hi!

Cadı ka­za­nı­na dö­nü­şen mey­dan­lar­da, is­tik­rar­lı ve is­ti­ka­met­le yü­rü­mek zor olsa da, im­kan­sız de­ğil­dir. Bizim için esas olan zorda olsa doğru olanı ba­şar­mak­tır.

Her alan ve her ko­nu­da; dü­rüst inanç­lı, sa­mi­mi ih­las­lı, gay­ret­li ça­lış­kan, cesur ve ka­rar­lı kad­ro­la­ra ih­ti­yaç var­dır.

Hayat; spor­cu­la­ra salon, mü­zis­yen­le­re cüm­büş, abit­le­re zikir hal­ka­sı, öğ­ren­ci­le­re mek­tep... ve mür­şit­le­re irşat yur­du­dur.

Keşke keş­ke­ler ol­ma­say­dı! Ma­ale­sef hayat, çoğu zaman keş­ke­le­ri kay­na­tan keş­ke­ğin, fo­kur­da­yan cadı ka­za­nı­na dö­nü­yor.

İnsan bir­çok ko­nu­da ya­nıl­mak is­te­mez. Ama emin olun bazı keşke, en­di­şe ve ön­gö­rü­de ya­nıl­mak ister.

15 yıl önce söy­le­dik­le­ri­mi­zi bu gün tas­dik eden­ler, bu gün söy­le­dik­le­ri­mi­ze karşı çı­kan­lar, uma­rım bir kaç yıl sonra özür di­le­mez­ler!

Bütün dünya za­lim­le­ri­nin hi­da­ye­ti ada­le­te dön­me­le­ri ve bütün dünya maz­lum­la­rı­nın kur­tu­lu­şu ada­le­te ka­vuş­ma­la­rıy­la müm­kün­dür.