Edebi Söz Harmanı(30)

Ta­rih­ten beri ve bil­has­sa bu za­man­da yetki ma­ka­mı­na otu­ran bü­yük­lü-kü­çük­lü mevki sa­hip­le­ri baş­la­rın­da bu­lun­duk­la­rı fert ve ta­ife­le­rin birer ço­ba­nı değil de, sa­hi­bi, ilahı gibi dav­ra­nan­lar var. Öyle ki bazen on­la­rın adeta ölüm-ya­şam­la­rı­na dahi ken­di­le­ri­ni yet­ki­li zan­ne­der­ler. Doğ­ru­su, "Her­ke­sin he­sa­bı sa­de­ce Rab­bim ta­ra­fın­dan de­ğer­len­di­ri­le­cek­tir." (ŞUARÂ,113)

Ey mil­le­te zorba olan ka­nun­la­rı­nı hak-hu­kuk ola­rak da­ya­tan­lar! Ve hatta her de­di­ği­ni ye­ri­ne ge­ti­ril­me­si ge­re­ken bir emir, buy­ruk ola­rak hak iddia eden­ler! Ve ken­di­le­ri­ni la­yü­sel ko­nu­ma ge­ti­re­rek, hu­ku­kun dı­şın­da tutan ce­be­rut­lar! İyi bi­li­niz ki "Rab­bim sizin ne yap­tı­ğı­nı­zı çok iyi bilir." (ŞUARÂ,188)

Eğer Ce­na­bı Allah’(cc)ın sosuz güç ve kuv­ve­ti­ni, ni­ha­yet­siz ilim ve hik­me­ti­ni, zer­re­den tüm kâ­ina­tın kü­re­le­ri­ne kadar olan ilim ve mer­ha­me­ti­ni gör­mek is­ter­se­niz araş­tı­rı­nız, in­ce­le­yi­niz ve an­la­ma­ya ça­lı­şı­nız . "Bi­ri­nin suyu tatlı ve kolay içim­li, di­ğe­ri­nin ki tuzlu ve acı olan iki de­ni­zi bir­leş­ti­rip, tuzlu su ile tatlı suyun ka­rış­ma­ma­sı için de, ara­la­rı­na bir perde koyan Allah’tır. Ve sudan / sperm­den bir insan ya­ra­tıp, onu soy sop ha­li­ne ge­ti­ren (ve kı­ya­me­te kadar bütün in­san­la­rı o soy­dan ya­ra­tan, on­la­rı kavim ve ka­bi­le­le­re, fark­lı renk ve si­ma­la­ra ve fark­lı dil ve isim­le­re ayı­ran, bu­lun­duk­la­ru du­ru­ma ge­ti­ren) de Allah’tır. Senin Rab­bin her şeye gücü ye­ten­dir." (FUR­KAN,53,54)

Akıl ni­me­ti­nin idrak et­me­si ge­re­ken ve ge­re­ği­ni yapan en önem­li me­se­le­ler­den biri ima­nın mü­kâ­fa­tı sa­de­ce ah­ret­te değil, hem dün­ya­da ve hem ah­ret­te: "Demek, iman bir ma­ne­vi tû­bâ-i cen­net çe­kir­de­ği­ni ta­şı­yor. Küfür ise ma­ne­vi bir zak­kum-u ce­hen­nem to­hu­mu­nu sak­lı­yor."(RNK) İman­sız­lık nok­ta­sın­da ahret için ce­hen­nem haber ve­ri­lir­ken, dünya için dahi “Allah in­kâr­cı­la­rın kalp­le­ri­ni mut­suz kılar.” (A’RAF,101) ayet ile or­ta­ya ko­nul­muş­tur.

İnsan­lar im­ti­han­da ol­duk­la­rı için sü­rek­li fark­lı nok­ta­lar­dan sı­na­nır­lar. Allah tüm in­san­la­ra eşit me­sa­fe­de ve şart­lar­da uya­rı­cı­lar gön­de­re­rek ikaz ve işa­ret­le­ri­ni gön­der­miş. İmti­han so­ru­la­rı­nı fark­lı şık­la­ra ayır­mış. Ve her şık­kın ken­din­ce no­tu­na göre ka­zan­ma­la­rı­nı be­lirt­miş­ken ter­cih cüzi ira­de­le­ri­ne bı­ra­kıl­mış. Za­lim­ler ve maz­lum­lar için dünya ve ah­ret­te ne­ti­ce­yi ya­ra­tan biz­zat ce­na­bı hak­tır. “On­la­rın ba­şı­na gelen fe­lâ­ket, (hak et­tik­le­ri ce­za­yı ya­rat­mak) Allah ta­ra­fın­dan­dır.” (A’RAF,131)

Ey Allah’ın yüce şa­nıy­la şe­ref­len­miş mü­min­ler! Sakın za­lim­le­rin sizin hak­kı­nız­da ver­dik­le­ri ka­rar­la­ra ba­ka­rak umut­suz­lu­ğa ka­pıl­ma­yı­nız. Ve sakın ina­nıl­ma­sı ge­re­ken inan­cı­nız­dan asla vaz­geç­me­yi­niz! Bil­di­ği­niz doğru olan ka­rar­dan ve inan­dı­ğı­nız ih­lâs­lı ima­nı­nız­dan asla geri dön­me­yi­niz! Onlar niçin, ne­re­de, neye karar ve­rir­ler­se ver­sin­ler; ilahi ada­let ve kud­re­tin ka­le­miy­le ya­zı­lan ka­de­ri mut­la­ğı de­ğiş­ti­re­mez­ler. “Allah (hak­kı­nız­da en doğru ola­rak) karar ve­ren­le­rin en iyi­si­dir. Rab­bi­miz bil­gi­siy­le her şeyi ku­şat­mış­tır.” (A’RAF,87-89)

Yer­yü­zün­de fert­ler, ce­ma­at­ler, top­lum­lar, top­lu­luk­lar, mil­let­ler, ül­ke­ler gö­rür­sü­nüz, ba­zı­la­rı sapık ol­duk­la­rı halde el­le­rin­de­ki ik­ti­da­rın kuv­vet ve im­kân­la­rıy­la, doğru olan hak ve ha­ki­ka­tin nurlu ve ay­dın­lık yo­lun­da olan­la­ra sapık, ser­se­ri, eş­kı­ya ve te­rö­rist mu­ame­le­si gö­rür­ler. “Kuş­ku­suz, Rab­bin yo­lun­dan sa­pa­nı da, doğru yolda olanı da çok iyi bilir. Gök­ler­de olan­la­rın, yerde olan­la­rın hepsi Allah’ındır. Allah, kö­tü­lük iş­le­yen­le­ri yap­tık­la­rı kö­tü­lük­ler­den do­la­yı ce­za­lan­dı­ra­cak ve güzel dav­ra­nan­la­rı da, daha gü­ze­liy­le ödül­len­di­re­cek­tir.” (NECM,25)

İlk insan ve ilk pey­gam­ber Haz­re­ti Âdem’in ken­di­si ve eşiy­le bir­lik­te im­ti­ha­nın sır­rı­na vakıf olma hu­su­si­ye­tiy­le, ilahi ya­sa­ğı çiğ­ne­me nok­ta­sı­na gel­di­ği­ne göre, her bi­ri­mi­zin; bü­yük-kü­çük bir kısım ha­ta­la­rı ya­şa­ma, gü­nah­la­rı iş­le­me du­ru­mu­na düşme ih­ti­ma­li­miz var­dır. Hiç kim­se­yi tövbe edip yan­lış­tan dön­dük­ten sonra, daha ön­ce­ki ha­ta­la­rı­nı sü­rek­li yüz­le­ri­ne vu­ra­rak suç­la­yıp dur­ma­yı­nız! “Doğ­ru­su Rab­bi­nin ba­ğı­şı bol­dur. Allah, sizi top­rak­tan ya­ra­tır­ken ve an­ne­le­ri­ni­zin kar­nın­da cenin ha­lin­dey­ken bile, sizi en iyi bi­len­dir. Allah, sa­kı­nan­la­rın kim­ler ol­du­ğu­nu çok iyi bilir.” (NECM,30,31,32)

Evet, Kur’an’ın be­ya­nıy­la; bir kısım in­san­lar Karun gibi dü­şü­nü­yor ve ina­nı­yor­lar. “Karun ise: O (ser­vet) bana ancak ken­dim­de­ki bilgi sa­ye­sin­de ve­ril­di, de­miş­ti. Bil­mi­yor muydu ki Allah, ken­di­sin­den ön­ce­ki ne­sil­ler­den, ondan daha güçlü, ondan daha çok ta­raf­ta­rı olan kim­se­le­ri helak et­miş­ti. Gü­nah­kâr­lar­dan gü­nah­la­rı so­rul­maz. (Allah on­la­rın hep­si­ni bilir) (KISAS, 78) Şimdi ey ak­lı­na, gü­cü­ne, ser­ve­ti­ne, ik­ti­da­rı­na inan­lar! "Ak­lı­nı­zı ba­şı­nı­za top­la­yın, âlem­le­rin Rabbi olan Allah, size öz­gür­lük ver­me­sey­di, siz­ler hiç­bir şey ya­pa­maz­dı­nız!" (TEKVİR,29)

Ku­ra­nın ayet­le­ri ve onun uy­gu­la­ma­sı olan pey­gam­be­rin sün­ne­ti ve en mü­kem­mel tef­si­ri olan ha­di­si şe­rif­ler bize hem dine ve hem de dinde zor­la­ma­nın ol­ma­dı­ğı­nı beyan bu­yur­mak­ta­dır. Bun­lar­dan bir örnek ve­recek olur­sak: İnsa­noğ­lu­nun işa­ret­le­ye­ce­ği şıkka göre ne­ti­ce ala­ca­ğı beyan edil­mek­te­dir. "Allah sa­pık­lı­ğı ter­cih edeni sa­pık­lı­ğa, doğ­ru­lu­ğu ter­cih edeni de doğru yola ile­tir. Rab­bi­nin (yer­yü­zün­de­ki geç­miş, şim­di­ki hal ve ge­le­cek­te­ki tüm or­du­la­ra gücü ye­tecek) or­du­la­rı­nın sa­yı­sı­nı Ken­di­sin­den baş­ka­sı bil­mez." (MÜD­DESSİR,31)

İste­yen her­kes ken­di­ne, ev­la­dı­na, ce­mi­ye­ti­ne, ör­gü­tü­ne, der­ne­ği­ne, fe­de­ras­yo­nu­na, par­ti­si­ne, ko­alis­yo­nu­na, hü­kü­me­ti­ne ül­ke­si­ne, dev­le­ti­ne her­han­gi bir isim ko­ya­bi­lir. Esas me­se­le isim-ci­sim değil, içe­ri­ği­nin ilahi meş­ru­iye­te uygun dol­du­rul­ma­sı­dır. Veya za­lim­le­rin ezmek is­te­dik­le­ri maz­lum­la­ra uygun bul­duk­la­rı isim ve sı­fat­lar­la an­ma­la­rı hiç önem­li değil. "Doğ­ru­su, senin Rab­bin, kimin yol­dan sap­mış ol­du­ğu­nu da, kimin dos­doğ­ru yolda ol­du­ğu­nu da çok iyi bi­len­dir."(KALEM,7)

Rah­man ve Rahim olan Allah’ın adıy­la… “ Ey in­san­lar, ger­çek­ten, biz sizi bir erkek ve bir di­şi­den ya­rat­tık ve bir­bi­ri­niz­le ta­nış­ma­nız için sizi halk­lar ve ka­bi­le­ler/mil­let­ler (şek­lin­de) kıl­dık. Şüp­he­siz, Allah ka­tın­da sizin en üstün ola­nı­nız, tak­va­ca (Allah'a ya­kın­lık ve in­san­la­ra fay­da­lı olma nok­ta­sın­da) en ile­ri­de ola­nı­nız­dır.“ (HU­CU­RAT, 13)

Vahyi ide­olo­ji­leş­tir­me­ye, fel­se­fi­leş­tir­me­ye, mil­li­leş­tir­me­ye ça­lı­şan ga­fil­ler bil­me­li­dir ki "Şüphe yok ki, Kur'an'i biz in­dir­dik, el­bet­te onu (ilk in­di­ril­di­ği günkü gibi lazım ve elzem, hükmü tüm za­man­la­ra ge­çecek şe­kil­de ilmi ha­ki­kat­le­re uygun ve mut­lak ada­let ve ev­ren­sel hu­ku­ka göre ge­çer­li­li­ği­ni kı­ya­me­te kadar) yine biz ko­ru­ya­ca­ğız!" (HİCiR, 9)