Komşu köylerimizde de böyle olmadı mı?

Ateş yakar, soğuk donar, su boğar, dep­rem yıkar, ce­re­yan çar­par, rüz­gar sal­lar... bi­le­rek veya bil­me­ye­rek eş­ya­nın ta­bi­atı­na karşı çı­kan­lar, me­su­li­yet­ten kur­tul­mak adına al­dan­dım, al­da­tıl­dım di­ye­mez/de­me­me­li...!

İllada bir dans ge­re­kir­se, her­kes ta baş­tan beri meşru da­ire­de den­giy­le den­ge­si­ni kurup dans et­me­li, et­me­li balay... yoksa yanar, donar, boğar, yıkar, çar­par, sal­lar... ka­rek­ter­le­rin ka­re­kök­le­rin­de mey­da­na gelen/ge­ti­ri­len tah­ri­bat­tan ne halay kalır ne alay, ne mir kalır ne mi­ra­lay...

Ata­söz­le­ri­miz­den bi­rin­de: "Bir mu­si­bet bin na­si­hat­tır" de­nil­miş ise, şimdi bu dün­ya­nın en pa­ha­lı bin­ler­ce na­si­ha­tı­nı al­ma­nın tam za­ma­nı. Her­kes pa­yı­na dü­şe­ni mut­la­ka al­ma­lı. Ve bil­has­sa Ha­di­si Ne­be­vi­de: "Her­kes güt­tü­ğü sü­rü­den me­sul­dür" man­tı­ğı­nın me­su­li­ye­tiy­le; me­sul­ler sa­ba­ha var­ma­dan ak­şam­dan uya­nık kal­ma­lı.

Sü­rü­nün bir kısmı ateş­te yanar, bir kısmı so­vuk­ta donar, di­ğe­ri suda bo­ğu­lur, diğer bir kısmı dep­rem­de batar, ce­re­yan­la çar­pı­lır, geri ka­la­nı rüz­gar­la yü­nü­nü/is­ti­ka­me­ti­ni şa­şı­rıp pe­ri­şan olur­sa,... güt­tü­ğü sü­rü­den mesul olan ço­ba­nın suçu hiç yok mu?

Val­la­hi komşu köy­le­ri­mi­zin bir kıs­mın­da bir za­man­lar aynen böyle oldu. Ço­ban­la­rı­ın ata­ma­la­rı­nı sağ­la­yan ağa­la­rı, sul­tan­la­rın­ca ya ce­za­lan­dı­rıl­dı, et­ki­siz hale ge­ti­ril­di, idam edi­le­rek öl­dü­rül­dü veya bir kısmı in­ti­har et­ti­ler/et­ti­ril­di­ler.

Uma­rım diğer komşu köy­ler ve bizim kö­yü­mü­zün ço­ban­la­rı sü­rü­le­ri­ni bu afet­ler­den ko­ru­ya­lım der­ken; ka­ra­baş kö­pek­le­re al­da­nıp sırt­lan­la­ra, ay­yı­la­ra, ça­kal­la­ra, boz­kurt­la­ra veya yol­ke­sen eş­ki­ya­la­ra, hır­sız­la­ra kap­tır­maz­lar!!? Ah ki keşke keş­ke­ler ol­ma­say­dı...!