Kur'an ve Resule göre şehadetin mahiyeti 1

Kur'an ve Sün­ne­te uygun ge­rek­çe­ler­le ve usul­ler­le ya­pıl­ma­yan sa­vaş­lar­da ölen­le­re şehit, ka­lan­la­ra gazi de­ni­le­bi­lir mi?

Şu anda ekser dün­ya­da, bil­has­sa Müs­lü­man­la­rın ya­şa­dık­la­rı coğ­raf­ya­lar­da, Hiz­bul­lah, Hamas, Ta­li­ban, El­nus­ra, İhvan, İşid, Bo­ko­ha­rem, Heş­ti­şa­bi, P.​Kar­ke­ran, Öso ve daha nice sa­va­şan ör­güt­ler ve on­la­rın mu­ha­tap­la­rı olan he­ge­mon­ya­lar, ik­ti­dar ve dev­let­le­rin ek­se­ri­ye­ti bu mü­ca­de­le­de ölen­le­re şehit, ka­lan­la­ra gazi de­mek­te­dir­ler. Oysa Yüce Rab­bi­miz(cc) Şöyle fer­man bu­yur­mak­ta­dır:

"Allah yo­lun­da öl­dü­rü­len­le­re “ölü­ler” de­me­yin. Bi­la­kis onlar di­ri­dir­ler, fakat siz şu­urun­da ola­maz/his­se­de­mez­si­niz." (Ba­ka­ra 154) Kur'an'da geçen bu meal ve ma­na­da­ki tüm ayet­ler mey­dan­da­dır.

Bu ayet-i ke­ri­me, şe­hit­le­re sı­ra­dan vefat eden­ler gibi “ölü” de­me­mi­zi ya­sak­la­mak­ta ve on­la­rın maddi alem­de fe­dar­lık­la­rı ve kah­ra­man­lık­la­rı ne­de­niy­le ve aynı za­man­da ge­ri­de bı­rak­tık­la­rı kut­sal mi­ras­la­rın­dan do­la­yı ve ge­rek­se ahi­ret nok­ta­sın­da ne­bi­ler­le re­sul­ler­le haşir ol­ma­la­rı ve Rehim'i mu­ame­le gör­me­le­ri ba­kı­mın­dan ölü ol­ma­dık­la­rı­nı beyan bu­yur­mak­ta­dır. Be­ga­vi, Hazin ve Ruhu’l Beyan tef­sir­le­ri­nin ri­va­yet ve be­yan­la­rı­na göre, bu ayet-i ke­ri­me Bedir Şe­hit­le­ri hak­kın­da nazil ol­muş­tur ki, onlar on dört kişi idi.

As­lın­da her aye­tin nüzul se­be­bi ve her Ha­di­si şe­ri­fin ifade ne­den­le­ri var­dır. Bu aye­tin iniş se­bep­le­rin­den biri de o gün İnsan­lar, Al­lah-u Teâlâ’nın yo­lun­da öl­dü­rü­len­ler için: “Fi­lan­ca öldü, dün­ya­nın lez­ze­ti ve ni­me­ti ondan geçti.” der­ler­di. 

Bunun üze­ri­ne Ce­nab-ı Hak bu Ayet-i Ce­li­le­yi in­di­re­rek, on­la­rın ha­ki­ki ma­na­da diri ol­duk­la­rı­nı, Allah'(cc)ın ka­tın­da, yüce ve ali ma­kam­lar­da daha ha­yır­lı bir şe­kil­de hayat sür­dük­le­ri­ni ve ölü ol­ma­dık­la­rı­nı ifade ede­rek or­ta­ya koydu..

Şe­hit­le­rin ölü ol­ma­yıp diri ol­duk­la­rı ger­çe­ği yine Kur'an'ı Ke­ri­min Al-i İmran su­re­sin­de şöyle beyan buy­rul­mak­ta­dır: “Allah yo­lun­da öl­dü­rü­len­le­ri sakın ölü­ler zan­net­me­yin! Bi­la­kis onlar di­ri­dir­ler; Rab’leri ka­tın­da rı­zık­la­nır­lar. Allah'ın faz­lın­dan ver­di­ği ni­met­ler­le mut­lu­dur­lar. Ay­rı­ca, henüz ken­di­le­ri­ne ka­tıl­ma­mış olan şehit kar­deş­le­ri­ne de hiç bir korku ve keder bu­lun­ma­dı­ğı müj­de­si­nin se­vin­ci­ni duy­mak­ta­dır­lar. Onlar, Allah’tan gelen bir nimet ve ke­re­min müj­de­si ile se­vi­nir­ler. Mu­hak­kak ki Al­lah-u Teâlâ mü­min­le­rin ec­ri­ni zayi etmez.” (Al-i İmran 169-171)

Evet, bu di­ri­li­ğin mana ve ma­hi­ye­ti hu­su­sun­da mü­fes­sir, müç­te­hit bir kısım âlim­ler fark­lı an­la­mış veya azda olsa bazı hu­sus­la­rı fark­lı beyan bu­yur­muş­lar­dır. Âlim­le­rin ek­se­ri­si, “Allah yo­lun­da öl­dü­rü­len­le­re ‘ölü­ler’ de­me­yin. Bi­la­kis onlar di­ri­dir­ler, fakat siz his­se­de­mez­si­niz.” aye­ti­ni delil ge­ti­re­rek şöyle de­miş­ler­dir: “Şe­hit­ler hem ruh hem de ce­set­le di­ri­dir, ancak bu durum tıbbi, bi­yo­lo­jik, sos­yo­lo­jik, ar­ke­olo­jik, psi­ko­lo­jik, fi­zik­sel ve kim­ye­vi bo­yut­la­rıy­la nasıl izah edi­le­ce­ği hu­su­sun­da biz bunun ma­hi­ye­ti­ni bi­le­me­yiz.” de­miş­ler­dir.

Bu ma­na­da, Be­di­üz­za­man Saidé Kürdi Haz­ret­le­ri­nin güzel bir iza­hı­nı gü­nü­müz Türk­çe­siy­le siz­ler­le pay­laş­mak is­ti­yo­ruz:

“Dör­dün­cü Ta­ba­ka-i Hayat: Şe­hit­le­rin ha­ya­tı­dır. Kur’an’ın hük­müy­le, şe­hit­le­rin diğer kabir eh­li­nin üs­tün­de bir hayat ta­ba­ka­la­rı var­dır. Evet, şe­hit­ler dünya ha­yat­la­rı­nı hak yolda feda et­tik­le­ri için, Ce­nab-ı Hak ke­mâl-i ke­re­min­den on­la­ra dünya ha­ya­tı­na ben­ze­yen fakat ke­der­siz ve zah­met­siz bir ha­ya­tı, ber­zah âlemi de­ni­len kabir ha­ya­tın­da ihsan eder. Onlar ken­di­le­ri­ni ölmüş bil­mi­yor­lar. Yal­nız, ken­di­le­ri­nin daha iyi bir âleme git­tik­le­ri­ni bi­li­yor­lar, tam bir sa­adet­le lez­zet alı­yor­lar, ölüm­de­ki ay­rı­lı­ğın acı­sı­nı his­set­mi­yor­lar.

Diğer kabir eh­li­nin her ne kadar ruh­la­rı ba­ki­dir; fakat onlar ken­di­le­ri­ni ölmüş bi­li­yor­lar. Ber­zah­ta al­dık­la­rı lez­zet ve sa­adet şe­hit­le­rin lez­ze­ti­ne ye­ti­şe­mez. Nasıl ki iki adam bir rü­ya­da cen­net gibi bir güzel sa­ra­ya gi­rer­ler. Bi­ri­si rü­ya­da ol­du­ğu­nu bilir, al­dı­ğı keyif ve lez­zet pek nok­san­dır. ‘Ben uyan­sam şu lez­zet ka­ça­cak.’ diye dü­şü­nür. Di­ğe­ri ise rü­ya­da ol­du­ğu­nu bil­mi­yor; ha­ki­ki bir lez­zet ile sa­ade­te maz­har olur.

İşte, ber­zah âle­min­de­ki diğer ölü­ler ile şe­hit­le­rin ha­ya­tı ara­sın­da böyle bir fark var­dır. Şe­hit­ler öl­dük­le­ri­ni bil­me­dik­le­ri için, o âlem­den tam lez­zet alır­lar. Ehl-i ima­nın diğer ölü­le­ri ise öl­dük­le­ri­nin ve âlem-i ber­zah­ta ol­duk­la­rı­nın far­kın­da­dır­lar. Bu se­bep­le al­dık­la­rı lez­zet, şe­hit­le­rin lez­ze­ti­ne ye­ti­şe­me­mek­te­dir.

Had­siz va­kı­alar­la ve ri­va­yet­ler­le, şe­hit­le­rin bu hayat tar­zı­na maz­ha­ri­yet­le­ri ve ken­di­le­ri­ni sağ bil­dik­le­ri sabit ve ka­ti­dir. Hatta şe­hit­le­rin efen­di­si olan Haz­ret-i Hamza (r.a.) mü­ker­rer va­kı­alar­la, ken­di­si­ne il­ti­ca eden adam­la­rı mu­ha­fa­za et­me­si ve dün­ye­vî iş­le­ri­ni gör­me­si ve gör­dür­me­si gibi çok va­kı­alar, bu ta­ba­ka-i ha­ya­tı ten­vir ve ispat eder.

Hatta ben ken­dim, Ubeyd is­min­de bir ye­ğe­nim ve ta­le­bem vardı. Benim ya­nım­da ve benim ye­ri­me şehit ol­duk­tan sonra, üç aylık bir me­sa­fe­de esir ol­du­ğum bir zaman, def­ne­dil­di­ği yeri bil­me­di­ğim hâlde, bence bir rü­ya-yı sa­dı­ka­da, tahte’l-arz/yerin al­tın­da bir men­zil su­re­tin­de­ki kab­ri­ne gir­mi­şim. 

Onu şe­hit­le­rin ta­ba­ka-i ha­ya­tın­da gör­düm. O beni ölmüş bi­li­yor­muş; benim için çok ağ­la­dı­ğı­nı söy­le­di. Ken­di­si­ni ha­yat­ta bi­li­yor, fakat Rus’un is­ti­lâ­sın­dan çe­kin­di­ği için, ye­ral­tın­da ken­di­ne güzel bir men­zil yap­mış.

İşte bu cüz’i rüya, bazı şart­lar ve ema­re­ler­le, şe­hit­le­rin öl­me­dik­le­ri­ne ve on­la­rın diri ol­duk­la­rı­na bana şuhud de­re­ce­sin­de bir ka­na­at ver­miş­tir.” (RNK: Mek­tu­bat; 1.M)

Devamı gelecek...