Ortadoğu halimiz habil kabil misali

İkimiz aynı dünya, aynı yurtta doğmuşuz.

Ayrı kavim kabile, şükür ki dost olmuşuz.

Gülerken de beraber, ağlarken de solmuşuz.

Sen neden "laka-luka" ben kardeşim demişim?



Aynı kabe kıbleye, aynı an yönelmişiz.

Deprem sel, salgın, savaş birlikte inlemişiz.

Bunca saldırı, zulüm hiç bir an sinmemişiz.

Sen neden ağabeysin ben neden bende'mişim?



Sefer, zafer hazer de birlikte bulunmuşuz.

Nerede durmak lazım, aynı yerde durmuşuz.

Kutsala saldırana birden yumruk vurmuşuz.

Sen neden hep şah-u şeyh ben hep postnişin'mişim?



Aynı "coğrafya kader" binler yıl oturmuşuz.

İstiklal, istikbalin planlarını kurmuşuz.

Madem ki müslümanız, bir dine mesupmuşuz.

Sen neden hep hatipsin ben dilsiz bir lal'mişim?



Ne zamanki hak, hukuk, adalet... istemişiz.

Kardeşlerden kalleşçe tekme, tokat yemişiz.

Belki yine düşünmüş "buda geçer" demişiz.

Sen neden hep kazanan ben neden kaybetmişim?



Aynı cephe mevzide, beraber savaşmışız.

"Ya şehit yada gazi" koşarak yarışmışız

Gün gelmiş el sıkarken birlikte barışmışız.

Sen neden hep komutan ben neden hep er'mişim?



Bil ki Adem, Havva'dan ikiz iki kardeşiz!

Neden birimiz katil diğerimiz öldürüleniz?

Hak birdir sümme haşa batıl olmaz biliriz!

Sen neden hep Kabil'sin ben niçin Habil'mişim?