Terörizmin çıkış sebepleri ve çareleri(8)

(Kadına Şiddete Bir Başka Açıdan Bakış!)

Dünyanın hangi ülke ve coğrafyasında olursa olsun..! Çocuğa, çırağa, küçüğe, zayıfa, öğrenciye, öğretmene, şoföre, evlada, ana babaya, kaynanaya, geline, azınlığa, vatandaşa. Hülasa devletsel ve toplumsal şiddet ve terör sarmalı, gayrı insani ve ahlaki bir sistemin sistematiği olarak devam ettikçe ne erkeğe ne kadına yönelik baskıcı, vahşi şiddetin sona ermesini beklemek ham hayal olur.



Her türlü anarşik, terörist şiddetin azalması ve bitmesinin yegane yolu, yordamı ve en olmazsa olmaz çaresi, kadını ve erkeği yaradan Cenabı Hakkın, kıyamete dek geçerli olan evrensel mesajı vahyin belirlediği adil hak, hukuk, kanun ve ölçülerdir.



Aksi durumlarda, güçlü fert zayıf ferde, örgütlü toplum hantal topluma, muktedir devlet hegemonyasındaki halklara, azınlıklara, farklılıklara... Baskı, zulüm ve şiddet uygulamaya devam eder. Ve daha vahim olan güya hükümranlığını sağlama almak için kendini mecbur hisseder!



Dünyada, bilhassa emir ve amir konumundaki bir kısım insanların en ağır amansız hastalığı: Her türlü olumlu ve başarıyı kendisine ait kılarak, her türlü olumsuz başarısızlıktan kendi nefsini temize çıkarıp bütün suçu, yanlışı, kusuru hep başkasında, tebaasında aramaktır!



Büyük küçük, güçlü zayıf, kadın erkek, devlet millet... Her türlü anarşi, terör ve şiddetin bitmesi: Bireyleri, halkları, milletleri, devletleri etnik/faşizan ilkelerle değil, etik/ahlaki değerler, hükümlerle, evrensel ilahi insan hak ve özgürlüklerin korunması ve adil hukukun fiilen uygulanması ile mümkündür!

Şiddetin prim yaptığı materyalist, emperyalist, faşist, baskıcı, aldatmacı, kapitalist ortamlarda şiddete uğrayan herkes bir başkasına şiddete yönelir. Böylesi zalimane düzenlerin hükümran olduğu bireysel ortamlarda, milletlerde ve devletlerde gücü yeten yetene yaşam şiddet sarmalına dönüşür!



Tarihsel bir tecrübe ve evrensel bir realite olarak görüyoruz ki, "baskıcı dikta rejimler," vatandaşlarına rol model olarak, yaşam terörürize edilerek büyük küçüğe, erkek kadına, güçlü zayıfa... Hemen her konuda baskı ve şiddet uygulama aygıtı mekanizmasına evrilir.



Tekrar özetlemek gerekirse diyebiliriz ki bir ülkede çocuğa, çırağa, öğrenciye, öğretmene, sağlıkçıya, şoföre, işçiye, memura, şarkıcıya, başörtülüye, gazeteciye, şaire, yazara, sandık seçim yoluyla seçilmiş siyasetçiye, farklı isim, dil ve kimliklere... 



Şiddet varsa kadına da uygulanan şiddetin varlığı rejim ile alakalıdır. İnsanlık fıtrat ve onuruna aykırı bir şekilde baskı, şiddet ve vahşetten beslenen sistemler hakim olduğu sürece, farklı katmanlar arası şiddet devam etme zamanı, zemini ve İmkanı bulur.



Kadına şiddetle toplumsal mücadele, bireysel olarak erkeği/erkekleri cezalandırmakla olmaz. İlahi yaradılışın insan doğası, fıtrata uygun olarak kadın-erkek evrensel etik/ahlaki eğitim ve öğretimle mümkün olur!



Bilimsel-ilmi, itikadi ve ameli reçete olan Kur'an'ın emri: Peygamber neyi nasıl uyguluyor ise ona uyun. "O heva ve hevesinden size bir şey söylemez, illaki Rabbani vahyi/emri uygular." Ve merhum Akif'in ifadesiyle "Yol varsa budur bilmiyorum başka çıkar yol."



Her türlü şiddet ve terörden arınmış, kalıcı adil bir barışın hüküm sürdüğü bir ülke ve dünyada yaşamak umuduyla... 

Şiddete uğrayan mazlum ve mağdurlara meşru dairede özgürlük mücadelesi veren herkese saygılarımla.