Belirli günlere, özel günlere hep mesafeli durmuşumdur. Gazeteciler Günü de o günlerden biri.
Her ne kadar hatırlanmanın güzel olduğuna inansam da bu hatırlanmanın yılda sadece bir gün olmasına, yılda sadece bir gün önemsenmesine karşıyım.
Maksadım insanların eğlendiği, hatırlandığı günleri kötülemek değil, zira bunun doğru olmadığını da kabul ediyorum. Benim sitemim tüm önemsenmenin yılda sadece bir güne yığdırılması, sadece bir gün kendilerini hatırlatmak ve çoğu kez de reklam aracı olarak kullanılmasınadır.
Düşünsenize tüm yıl boyunca bazı patronlar tarafından baskıya, mobbinge, az ücrete muhatap olmuş, haber için gittiği yerlerde egolarını şişire şişire basın mensuplarına azar çekmiş, dava açmış, tehdit etmiş insanlar, sırf bir günde adı gazeteciler için ön atfen özel günde günahlarını çıkarıp, arınma derdine düşüyor. Komik mi trajikomik mi bilemiyorum.
Tek bildiğim bu ülkede en zor mesleklerden birinin gazetecilik olduğudur. Batılı ülkelerde el üstünde tutulan, saygı duyulan seçkin bir meslek dalı olan gazetecilik, ülkemizde maalesef hak ettiği değeri bulamamıştır.
Yine de umutvarım ülkem adına, halkım adına umutvarım. Çünkü umut bir insanın asla elinden bırakmayacağı silahıdır.
Yorumlar
Kalan Karakter: