Tüm Türkiye olarak zorlu bir süreçten geçiyoruz. Harici ve dahili düşmanlar ülkeyi işgal etmek için var güçleriyle kötü emellerine ulaşmak için yoğun bir şekilde çalışıyor. Bugün Irak’ın kuzeyinden bir acı haber daha geldi.
Şehit haberleri gelirken üzülmemek elde mi değil diye biliyorum. Oldum olası sevmedim gelen şehit haberlerini çünkü ağlayan feryat eden annelerin siması geliyor gözümün önüne.
Şehit haberler gelirken kendi hayatımıza yönelmemiz biraz güç oluyor. İnsan gelen şehit haberlerinden sonra sevdiğiyle iki kelam bile etmekte zorlanıyor. Çünkü şehit olanın yiğidinde sevdiği vardı onunda hayalleri onunda bir gelecek düşüncesi vardı. Onunda davası vardı ve ne büyük mutluluktur ki uğruna savaş verdiği dava uğruna toprağa düşmek. Ne büyük mutluluktur ki bu vatan için canını vermek. Ne mutlu bir şeydir ki bayrak aşkıyla yanıp tutuşan cananın için bu topraklara düşmek. Yüce divana kalıyor bazı sevdalar ve bazı davalar için toprağa düşüyor bunca yiğitler.
Yaşanılan onca şeye rağmen ne mutluluktur ki sevdasından ve davasından vazgeçmeyen o adama.
Uğruna savaş verdiği uğruna her şeyi ellerinin tersiyle ittiği bir sevdası bir davası olmalı insanın ve ne davasından ne sevdasından vazgeçmeli insan. Çünkü bazı sevdalar da bazı davalara benzerlik gösteriyor. Bir insanı sevmek vatanını sevmekten geliyor. İnsan dediysem özel ve hayatına değer katan bir insandan kastım. Yoksa vatanı ve davasını üç kuruşa satan mahlukatlar da var bu dünyada.
Ondan dolayı diyorum Bayrağa aşık olana aşık bu yürek. Vatanı milleti davasına hür bir insanı sevmek belki de en büyük kutsal değerlerden biridir.
Velhasıl kelam kutsal değerleri seven sayan bir insanı sevmek belki de yaşamaya değer bir şeydir.
Yorumlar
Kalan Karakter: