Aşk için gereken fedakarlık

Sokağa çıkacaksın…Sokaklar da sana dar gelecek… Tıpkı vücudumun  yüreğime dar geldiği gibi… Ne gök mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl gökyüzü… Kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceksin… Çevrendekiler  sana bir şeyler anlatacak durmadan… “Önemli olan sağlık.” “Yaşamak güzel.” “Boş ver, her şey unutulur.” Ama sen  hiçbirini aldırmayacaksın… Göz yaşların etrafı göremez hale getirecek… Ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok seveceksin… Hep ondan bahsetmek isteyeceksin… “Ölüme çare bulundu” ya da “Yarın kıyamet kopacakmış” deseler başını kaldırıp Ne dedin?” diye sormayacaksın… Yalnız durmak isteyeceksin… Hem de kalabalık da  kaybolmak… İkisi de yetmeyecek… Eskiyi düşüneceksin…Neredeyse her saniye… Ama kötüleri atlayarak… Onunla geçtiğin yerlerden geçmek isteyeceksin… Gittiğin yerlere gitmek… Bu sana hiç iyi gelmeyecek…Ama bile bile yapacaksın… Biri sana içindeki acıyı söküp atabileceğini söylese,kaçacaksın… Aslında kurtulmak istediğin halde, o acıyı yaşamak için direneceksin… Yaşantının  geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksin….Aksini iddia edenlerden nefret duyacaksın… Herkesi ona benzetip… Kimseyi  yerine koyamayacaksın… Hiçbir şey seni oyalamayacak… İlaçlarda çare arayacaksın… Birkaç saat kafanı bulandıracak ama onu unutturamayacak… Sadece bir müddet gözlerine perde inecek…Bütün şarkılar sizin için bestelenmiş gibi gelecek… Boğazın kilitlenecek, duymayacaksın… Yatmak zor gelecek, uyanmak kolay olacak… Sabahı zincirle çekeceksin… Bazen de “Hiç güneş çıkmasa” diyeceksin… Ne geceler rahat bırakacak ne de gündüzler… Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin… Belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önüne çıkana sarılmak isteyeceksin.. Nafile… Düşünmesi  bile tahammül edilmez gelecek…Rüyalar göreceksin, gerçek olmasını istediğin… Her sıçrayarak uyandığında onun adını söyleyeceksin ama fark edemeyeceksin… Telefonun çalmasını bekleyeceksin… Aramayacağını bildiğin halde… Her çaldığında yüreğin ağzına gelecek… Ağlamaklı konuşacaksın arayanlarla… Yüreğin burkulacak… Canın yanacak… Bir daha sevmemeye yemin edeceksin… Hayata dair bir şey yapmak gelmeyecek içinden… Onun sesini duymak için yanıp tutuşacaksın… Defalarca aradığı günlerin kıymetini bilmediğin için nefret edeceksin kendinden… Yaşadığınız şehri bırakıp gitmek isteyeceksin… Onunla hiçbir anının olmadığı bir yerlere gidip yaşayacaksın… Ama bir düşünce…Onunla bir gün bir yerde karsılaşma umudu… Bu düşünce seni gitmemen için seni  alıkoyacak… Gel gitler içinde yaşayacaksın… Tabi buna yaşamak denirse… İster misin bütün bunları…? Hazır mısın sonunda ölüp ölüp dirilmeye…? o zaman  AŞIK olabilirsin işte…

Alıntıdır