Okullar açılıyor

Pazartesi günü okullar açılacak. Şimdiden Allah velilerin yardımcısı olsun diyorum. Düşünün bir baba ve asgari ücreti. Bu baba, birde kirada oturuyor ve aynı zamanda 4 çocuğunu da okula gönderecek. Ve eline sadece asgari ücret geçiyor.

Bu baba kirayı nasıl ödeyecek? Elektrik su borcunu nasıl ödeyecek? Ve en önemlisi o dört çocuğunun okul masraflarını nasıl karşılayacak? Hani derler ya bekâra eş boşamak kolaydır diye. Evet, dışarıdan bir insan baktığı zaman okul açılacak ve öğrenciler okula başlayacak diye düşünüp geçiştiriyorlardır.

Oysaki gerçekten bu insan için okul başlangıcı adeta bir kâbustan öte değil. Geceleri rüyalarına bile giriyordur bu zavallı babanın. Düşünün küçük bir matematik yapalım. 750 TL kira gideri, 150 TL elektrik ve 100 TL su. Birde buna ek olarak evde bebek varsa eğer bunun aylık gideri bez mama gibi giderler o da 400 TL. Ve geçim için bu baba birde et hariç 500 TL harcıyorsa. Birde buna ev hali giderleri 250 TL. Genel toplam 2 bin 150 TL. Bunlara okul servis ücretleri ve okul masrafları dâhil değil.

İşte asgari ücretli bir babanın okul kâbusunu birde siz düşünün. Evet, tirajı komik bir durum ama gerçeklerin ta kendisi. Fakat her ne hikmetse işine arabalarıyla gidiş dönüş yapan ve aldığı ücreti beğenmeyen memurlar ellerine almış oldukları pankartlar ile maaş zammı eylemleri yapan memurları düşünün.

Bu zavallı babanın yaşam standartlarımı yoksa maaşını beğenmeyip greve kadar gitmeyi düşünen memurların istekleri mi daha önemli. Buna ek olarak yanı sıra birde belediye otobüslerine binmeyen ve her sabah okula aracıyla giden öğretmenlerin indirimli belediye toplu taşıma kartlı öğretmenleri var. 

Bu öğretmenlerin birçoğu zaten meslektaşları ya da başka bir çalışan kadınla evliler. Bu da demek oluyor ki eve çift maaş giriyor ve bu kişiler almış oldukları beğenmedikleri gibi birde devletin bütün imkânlarından indirimli olarak faydalanıyorlar. Ben okuyarak elde etmiş olduğu haklardan dolayı insanlara göndermede bulunmuyorum. Kimse yanlış anlamasın lütfen.

Elbette ki insanlar yıllarını okumaya vermiş ve bu okumanın meyvesini topluyorlar. Buna hiç kimse bir yorum yapamaz. Ama her şeyinde bir haddi olduğunu düşünüyorum. İnsanlarımız şükürsüz olmuş halen nasıl olurda hep bana gelir gibi nefsi düşüncelere teslim olmuş durumdalar.   

Ali Ercan'ın ünlü şiiri aklıma geldi. Hani son zamanlarda birçok sanatçının da dilinden düşürmediği parça var ya adaletin bu mu dünya. İşte o şiir aklıma geldi. Şiirin son mısrasında şöyle söylemiş şair: Kimi Mecnun Gibi Dağda Dolaşır

Kimisi De Ölüm Yok Gibi Çalışır

Kimi Meteliksiz Kimi Milyona Karışır

 Adaletin Bu Mu Dünya

 Ne Yar Verdin Ne Mal Dünya

 Kötülerinsin Sen Dünya

 İyileri Öldüren Dünya   

Evet, hayat bir sınav çok doğru ama bu sınavda bile bazıları kayrılmış ve halen kopya çekiyor. Çünkü ona kopya veren var….