Aile he­kim­le­ri neden ran­de­vu­lu hasta kabul sis­te­mi­ne geç­ti­ler?

Mer­ha­ba kıy­met­li okur­la­rım, nor­mal şart­lar­da pek fazla şi­kâ­yet edecek şe­kil­de, köşe ya­zı­sı yaz­mam.
Lakin, bazı şey­le­ri de dile ge­tir­me­mek olmaz fik­rin­de­yim, sözüm ona aile he­kim­le­ri neden ran­de­vu­lu hasta kabul sis­te­mi­ne dahil ol­du­lar, buna pekte anlam ve­re­mi­yo­rum.

Zaten bak­tık­la­rı hasta sa­yı­la­rı, belli ve bi­rin­ci ba­sa­mak sağ­lık hiz­me­ti ver­mek­te­ler, yani önem de­re­ce­si çok düşük olan bir sağ­lık hiz­me­tin­den bah­se­di­yo­ruz.

Bir aile he­kim­li­ği zaten en az 2 dok­tor­dan olu­şu­yor ve hem­şi­re­ler ve tıbbi bilgi iş­le­mi de he­sa­ba ka­tar­sak, makul şe­kil­de, hiz­met­le­ri­ni ve­re­bi­li­yor­lar.

Yani kı­sa­ca­sı pek yoğun ol­ma­yan bir du­rum­dan bah­set­mek­te­yiz hal böyle olun­ca ran­de­vu almak, basit olan bir hiz­me­ti, ula­şıl­maz hale ge­tir­mek de­mek­tir.
Bi­rin­ci ba­sa­mak sağ­lık hiz­me­ti­ni dahi, ran­de­vu­lu sis­te­me ge­çi­rip, ula­şıl­maz yap­mak ne de­re­ce man­tık­lı­dır?

Bunu da dü­şün­mek la­zım­dır, bu sis­tem ister is­te­mez, özel has­ta­ne­le­re yo­ğun­lu­ğu ar­tı­ra­cak­tır, tabi ki de ka­li­te­li hiz­met­ten ya­na­yız, bu yüz­den­de ister is­te­mez özel has­ta­ne­ye top­lum ka­ya­cak­tır.
Aile he­kim­le­ri­nin %90 yoğun de­ğil­dir, birde üze­ri­ne ran­de­vu­lu hasta ka­bu­lü­ne baş­la­mış ol­ma­la­rı, ne de­re­ce man­tık­lı bir ge­rek­çe­dir, bunu da an­la­mış de­ği­lim.

Dü­şü­nün yaşlı tey­ze­nin, am­ca­nın gidip ora­lar­da geri dö­nü­şü­nü, ya da ço­cu­ğu­na kan tah­li­li yap­mak is­te­yen bir aile­nin, ya da hasta olmuş be­be­ği­ne, te­da­vi et­tir­mek is­te­yen an­ne­nin, oraya ran­de­vu alıp git­me­si, ne kadar man­tık­lı?

Bi­rin­ci ba­sa­mak sağ­lık hiz­me­ti sunan bir yerin, amacı nedir?
Şart­sız şurt­suz hiz­met sun­mak değil midir?

Zaten cer­ra­hi ope­ras­yon ge­rek­tir­mi­yor, ge­nel­de has­ta­lar basit şi­ka­yet­ler­le gi­di­yor­lar, aile he­kim­le­ri­ne, kendi ara­la­rın­da has­ta­la­rı pas­laş­ma­la­rı­nı da gün­de­me ge­tir­mi­yo­rum, sanki ken­di­si or­day­mış gibi, diğer dok­tor ar­ka­daş ba­kı­yor diğer ka­yıt­lı has­ta­ya, ma­aş­lar­da zaten ya­tı­yor.
Aile he­kim­li­ği ve­rim­li bir şe­kil­de ça­lış­ma­mak­ta­dır ve büyük bir maaş yükü ola­rak da kar­şı­mı­za çık­mak­ta­dır.

Ben derim ki, aile he­kim­lik­le­ri belli mer­kez­ler­de bir­leş­ti­ril­sin ve gerek hem­şi­re ka­pa­si­te­si ge­rek­se diğer des­tek bi­rim­le­riy­le, tam te­şek­kül­lü vip küçük has­ta­ne alt biri mi gibi ça­lış­sın, hem dok­tor­la­rı­mız, mo­no­ton sı­ra­dan ilaç yaz­ma­nın dı­şın­da, fa­ali­yet­le­ri­ni or­ta­ya ko­yar­lar ve mes­le­ki kör­leş­me ya­şa­ma­mış olur­lar hem de daha fazla tec­rü­be ka­za­na­rak, sağ­lık­ta ka­li­fi­ye per­so­nel ye­tiş­me­si­ne ola­nak sağ­lan­mış olur.
Benim söy­le­ye­cek­le­rim bu kadar, uma­rım bir nok­ta­da ışık tutan bir yazı ol­muş­tur, iyi hafta son­la­rı di­li­yo­rum siz­le­re.