Keramet sendedir iç iradende!

Merhaba kıymetli okurlarım, bugün sizlere çok güzel bir konu olan, keramet konusunu kalemimizin yettiği kadar sizlere bu konuyu anlatmaya çalışacağım.

İnsanlar iradelerini genelde kullanmak istemezler, ya da daha hazıra alışmış bir düşünce ışığında, sağdan soldan keramet bulmaya çalışırlar.
Yani kerametin özeti şudur; ben yapamıyorum, gücüm yetmiyor, ne olur bana yardım, ilahi bir ışık, istiyorum demektir.
Aslında konumuzu, bir öğrenci gözünde anlatırsak eğer, öğrenci kaba tabirle, yapmayacağı bir ödevi, ya da görevi, kuru bahanelerle ya sistemin üzerine atar ya da ders gördüğü öğretmenin üzerine atar, kaba tabirle ihaleyi.

Öğrenci, öğretmenden bilgi öğrenmek istemez, ondan kendisini o sınavı geçirtmesini ister, hal böyle olunca, öğretmenin yapacağı pek bir şey yoktur.
Çünkü öğrenci öğrenmek için algısını kapatmıştır ve kuşun taşa değmesini beklemektedir, keramet beklemek daha mantıksız bir şeydir, çünkü olasılıklarla yürütülen bir hal almış olacaktır.

Olasılıklar bizi belirsiz yerlere bile götürür, ama irade öylemi, irademiz biz istemediğimiz yerlere bizi götürmez, biz ne istersek o oluruz, irade yelkenli sala benzer, rüzgarı arkamıza aldığımız zaman, mesele biter.
Eğitim konusunda, keramet olayı pek iş görmez, ödevler yapılmadığı zaman, öğretmenin dersi tekrar edilmediği zaman, mutlak sıkıntı yaşanır, sizi aldığınız birebir derslerde kurtarmaz, birebir hocasından da keramet beklenmez, öğrenci birebir dersten öğrendiklerini, kendisi çözmeli, tekrar etmelidir.
Bilim öğrenirken, bir uğraş içine girmemiz gerekmektedir, şans faktörü, totemcilik, okunmuş kalemler, bizi bir yere götürmez, başarısız olunca suçlu öğretmenler sistem olur her zaman.

Bu konuya gerekli hassasiyeti gösterelim ve ilim fen öğrenirken, kerametin bizde olduğunu unutmayalım.
Unutmayın, her insanın kaderi kendi çabasına bağlı kılınmıştır, her başarısız olduğumuzda sistem hoca yetersiz dendiğinde bu ne kadar mantıklı bir serüven olur, hiçbir bağlayıcılığı yoktur.
Konumuzu toparlarsak, insanlar aklı başında olmalı, çalışmalı çırpınmalıdır. Nasıl ki bir başarı yüzde 70 kişide bitiyorsa, başarısızlıkta yüzde 70 onda biter.

Eğer bir öğrenci toparlanma evresini öğretmeniyle yapabiliyorsa, fark atabilmeyi kendi iç dinamizmiyle yapar, dışardan müdahaleler bir yere kadardır, kendi iç dünyasını zenginleştirme işi öğrencide biter.
Özet olarak, başarı, azimli iradeli öğrencilerde biter diyoruz, umarım düşünce dağarcığımıza ışık tutan bir yazı olmuştur, kendinize iyi bakın Allaha emanet olun.