Kurban

Di­ni­mi­zin şi­ar­la­rın­dan bi­ri­si de kur­ban iba­de­ti­dir. Maddi ola­rak kur­ban kesme im­kân­la­rı­na sahip olan her Müs­lü­man’ın ye­ri­ne ge­tir­me­si ge­re­ken bir iba­det­tir kur­ban. Fıkhî bo­yu­tu­nun ya­nın­da bir adan­mış­lı­ğın sim­ge­si­dir kur­ban iba­de­ti. Hz. İbra­him’in (a.s.) Rab­bi­ne karşı sö­zü­nü ye­ri­ne ge­tir­me­si aynı za­man­da Hz. İsmal’in (a.s.) tes­li­mi­ye­ti­nin en büyük gös­ter­ge­si­dir kur­ban.

Hz. Âişe (r.​anha) an­ne­miz­den ri­va­yet edil­di­ği­ne göre, Allah Re­su­lü (s.a.v) şöyle bu­yur­muş­tur: “Âde­moğ­lu kur­ban günü Allah ka­tın­da kur­ban kes­mek­ten daha güzel bir amel iş­le­mez. Kur­ban, kı­ya­met günü boy­nuz­la­rı, kıl­la­rı ve tır­nak­la­rıy­la (sevap ola­rak) gelir. Kur­ban, henüz kanı yere düş­me­den, Allah ta­ra­fın­dan kabul edi­lir. Bu se­bep­le kur­ban kesme ko­nu­sun­da gön­lü­nüz hoş olsun, (bu iş size zor gel­me­sin).” (T 1493 Tir­mi­zî, Edâhî, 1) Bir iba­det ol­ma­sı ne­de­niy­le ifâ edil­di­ği zaman sevap ve mü­kâ­fa­ta ulaş­tı­ğı­mız ha­ki­ka­ti­ni de unut­ma­ma­mız ge­re­kir. Hemen her ih­ti­ya­cı için para har­ca­mak­tan çe­kin­me­yen as­rı­mı­zın Müs­lü­man’ı konu iba­det ve hayır iş­le­ri olun­ca ne­den­se ge­rek­siz bir cim­ri­lik gös­ter­mek­te­dir. Ama unut­tu­ğu­muz ha­ki­kat şudur ki; Allah yo­lun­da har­ca­dı­ğı­mız bütün ma­lı­mız as­lın­da ahret ser­ma­ye­si ola­rak biz­le­rin kar­şı­sı­na çı­ka­cak­tır. Bu dün­ya­da­ki ra­ha­tı­mız için har­ca­dık­la­rı­mız ise kay­bo­lup gi­de­cek­tir.

Bir başka yö­nüy­le de kur­ban din kar­deş­le­ri­miz­le yar­dım­laş­ma­nın bir başka yö­nü­nü teş­kil et­mek­te­dir. Gü­nü­müz­de İslam coğ­raf­ya­sı­nın çek­ti­ği sı­kın­tı ve yok­luk­la­rı gör­mek­te­yiz. Bu ne­den­le kar­deş­le­ri­mi­ze yar­dım eli­mi­zi en azın­dan yılda bir defa da olsa bu iba­det ve­si­le­siy­le uzat­ma­mız kar­deş­lik hakkı ola­rak önü­müz­de dur­mak­ta­dır. Bu hak­kın tes­li­mi yok­luk­la bo­ğu­şan kar­deş­le­ri­mi­ze bir can suyu olur­ken bizim için de bir va­zi­fe­nin ye­ri­ne ge­ti­ril­me­si an­la­mı­na gel­mek­te­dir.

Bu ve­si­ley­le bir başka gü­zel­li­ği de ha­tır­la­ta­lım. Arefe orucu. Hz. Pey­gam­ber (s.a.v) bu oru­cun fa­zi­le­ti­ni ifade etmek için şöyle bu­yur­muş­tur; “Arefe günü tu­tu­lan oru­cun geç­miş ve ge­lecek birer yıl­lık gü­nah­la­rı ba­ğış­la­ya­ca­ğı Allah'tan umu­lur.” (Müs­lim, Sıyâm, 196-197)

Gü­na­hın ba­ta­ğın­da kay­bo­lan biz­ler için kur­tu­lu­şu­mu­za ve­si­le ola­cak bir iba­det ola­rak Al­la­hın biz­le­re ik­ra­mı olan bu orucu da unut­ma­ya­lım. Rab­bim ke­se­ce­ği­miz kur­ban­la­rı­mı­zı kabul bu­yur­sun. Kur­ba­nı biz­le­re za­tı­na ya­kın­lık ve­si­le­si kıl­sın. Bay­ra­mı­mız mü­ba­rek olsun.
Rab­bi­mi­zin tev­fik ve ina­ye­tiy­le.