Ülkemizde sokaklarda yaşayan çocukların sayısı her geçen gün artıyor.
Yıllardır gerek hükümetler tarafından gerekse toplum tarafından görmezden gelinen bu çocuklara kim sahip çıkacak?
Ne yazık ki doğarken aile seçme şansımız yok... Onların tek suçları kendilerine sahiplenmeyen bir ailede dünyaya gelmeleri...
Bu çocuklar, günlük geçim mücadelesini yalnız başlarına veren, evleri sokak olan, terk edilmiş veya güvensizlik duygusu, istenmeme, fiziksel ve cinsel taciz nedeniyle ailelerini terk etmiş çocuklardır.
Bazıları tiner çeker, tinerin etkisiyle ne yaptıklarını bilemez, tehlikeli yaratıklara dönüşürler.
Çocuğu sokağa iten en önemli faktör aile ve yaşanan ekonomik sorunlardır. Sokak çocuklarının çoğunluğu parçalanmış ailelerden gelmektedir.
Aile demek çok zor bir kavram… Çocuk sahibi olan herkes annede babada en zor şartlarda bile yavrularına sahip çıkması beklenir.
Yavrularını sahiplenmeyen ailelerin çocukları, hayat ağacının dallarından sokağa zamansız düşen güzel meyveler gibidir. Onları toplamak, onları sahiplenmek bir insanlık ve vicdan işidir.
Onlar; yürek yakan, iç acıtan hikâyeleriyle bizim çocuklarımız ve bizim geleceğimiz. Onları kaybetmek değil, topluma kazandırmak için ne yapmalıyız?
Sokak çocukları konusunda en masum taraf o çocuklar. Sevgisiz kalışlarını, yuvasız kalışlarını, yarınsız kalışlarını madde bağımlılığının arkasına saklıyorlar.
Onları gördükçe insanlığımdan utanıyor ve saklanacak yer arıyoruz.
Bu çocuklara duyarsız kalmayalım. Gücümüz ve olanaklarımız kadarıyla onların yanında olmalıyız.
Sokak çocukları konusunda lütfen önyargılarımızdan kurtulalım. Bizlerde sevgisiz bir ailenin, sorumsuz bir ilişkinin neticesinde bir başına kalıp sokak çocuğu olabilirdik.
Bu onların tercihi değil.
Sokakta sizi gördükleri zaman; yardım edersiniz umuduyla çaresizliğin arkasına gizlenmiş ellerini uzatırlar size. Yardım etmeyeceğinizi hissettikleri an, kirlenmiş yanakların üstündeki iki göz, sizi suçlar gibi bakar.
Onlara sahip çıkın, onları hayata kazandırın, onları okula yerleştirin, göreceksiniz hayatın değerini hepimizden daha iyi bilecekler...
Her çocuk zor yetişen bir çiçektir. Kaderlerine göre kimisi mutlu kimisi muhtaç yetişir.
Bu çocuklar toplumsal birer yaradır. Böyle insanlar olmasın artık bu çağda. Bu çocuklar bu hale gelmesin.
Getirenlere yönelik bir şeyler yapılsın ve cezalandırılsın.
Hükümet ve toplum el ele vererek bu sokak çocuklarını gerçek çocuk yapabilmeliyiz.
Toplum olarak onlara sahip çıkmalıyız. Diğer yaşıtları gibi okula gitmeliler, oyun oynamalılar, evleri, dostları, aileleri olmalı.
Sokak çocuklarına sahip çıkalım…
Çünkü onlar bizim çocuklarımız
Yorumlar
Kalan Karakter: